pinsitare
<ō, pinsitare, - 1.> ||pinsere||T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. pīnsitō 2. Person 2. pīnsitās 3. Person 3. pīnsitat | 1. Person 1. pīnsitāmus 2. Person 2. pīnsitātis 3. Person 3. pīnsitant |
Futur | 1. Person 1. pīnsitābō 2. Person 2. pīnsitābis 3. Person 3. pīnsitābit | 1. Person 1. pīnsitābimus 2. Person 2. pīnsitābitis 3. Person 3. pīnsitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. pīnsitābam 2. Person 2. pīnsitābās 3. Person 3. pīnsitābat | 1. Person 1. pīnsitābāmus 2. Person 2. pīnsitābātis 3. Person 3. pīnsitābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. pīnsitem 2. Person 2. pīnsitēs 3. Person 3. pīnsitet | 1. Person 1. pīnsitēmus 2. Person 2. pīnsitētis 3. Person 3. pīnsitent |
Imperfekt | 1. Person 1. pīnsitārem 2. Person 2. pīnsitārēs 3. Person 3. pīnsitāret | 1. Person 1. pīnsitārēmus 2. Person 2. pīnsitārētis 3. Person 3. pīnsitārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | pīnsitā! | pīnsitāte! |
Futur | 2. Person 2. pīnsitāto! 3. Person 3. pīnsitāto! | 2. Person 2. pīnsitātōte! 3. Person 3. pīnsitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | pīnsitāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | pīnsitāns, pīnsitantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | pīnsitandī |
---|---|
Dativ | pīnsitandō |
Akkusativ | ad pīnsitandum |
Ablativ | pīnsitandō |
Supinum
- |