pertractare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- einwirken (aliquid auf etwas)per-tractāre figurativ, in übertragenem Sinnfigper-tractāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. pertractō 2. Person 2. pertractās 3. Person 3. pertractat | 1. Person 1. pertractāmus 2. Person 2. pertractātis 3. Person 3. pertractant |
| Futur | 1. Person 1. pertractābō 2. Person 2. pertractābis 3. Person 3. pertractābit | 1. Person 1. pertractābimus 2. Person 2. pertractābitis 3. Person 3. pertractābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. pertractābam 2. Person 2. pertractābās 3. Person 3. pertractābat | 1. Person 1. pertractābāmus 2. Person 2. pertractābātis 3. Person 3. pertractābant |
| Perfekt | 1. Person 1. pertractāvī 2. Person 2. pertractāvisti 3. Person 3. pertractāvit | 1. Person 1. pertractāvimus 2. Person 2. pertractāvistis 3. Person 3. pertractāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. pertractāverō 2. Person 2. pertractāveris 3. Person 3. pertractāverit | 1. Person 1. pertractāverimus 2. Person 2. pertractāveritis 3. Person 3. pertractāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. pertractāveram 2. Person 2. pertractāverās 3. Person 3. pertractāverat | 1. Person 1. pertractāverāmus 2. Person 2. pertractāverātis 3. Person 3. pertractāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. pertractem 2. Person 2. pertractēs 3. Person 3. pertractet | 1. Person 1. pertractēmus 2. Person 2. pertractētis 3. Person 3. pertractent |
| Imperfekt | 1. Person 1. pertractārem 2. Person 2. pertractārēs 3. Person 3. pertractāret | 1. Person 1. pertractārēmus 2. Person 2. pertractārētis 3. Person 3. pertractārent |
| Perfekt | 1. Person 1. pertractāverim 2. Person 2. pertractāveris 3. Person 3. pertractāverit | 1. Person 1. pertractāverimus 2. Person 2. pertractāveritis 3. Person 3. pertractāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. pertractāvissem 2. Person 2. pertractāvissēs 3. Person 3. pertractāvisset | 1. Person 1. pertractāvissēmus 2. Person 2. pertractāvissētis 3. Person 3. pertractāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | pertractā! | pertractāte! |
| Futur | 2. Person 2. pertractāto! 3. Person 3. pertractāto! | 2. Person 2. pertractātōte! 3. Person 3. pertractanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | pertractāre |
| Perfekt | pertractāvisse |
| Futur | pertractātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | pertractāns, pertractantis |
| Futur | pertractātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | pertractandī |
|---|---|
| Dativ | pertractandō |
| Akkusativ | ad pertractandum |
| Ablativ | pertractandō |
Supinum
| pertractātum |