persalutare
<ō, āvī, ātum 1.>L. Annaeus Seneca d. J. Sen.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. persalūtō 2. Person 2. persalūtās 3. Person 3. persalūtat | 1. Person 1. persalūtāmus 2. Person 2. persalūtātis 3. Person 3. persalūtant |
Futur | 1. Person 1. persalūtābō 2. Person 2. persalūtābis 3. Person 3. persalūtābit | 1. Person 1. persalūtābimus 2. Person 2. persalūtābitis 3. Person 3. persalūtābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. persalūtābam 2. Person 2. persalūtābās 3. Person 3. persalūtābat | 1. Person 1. persalūtābāmus 2. Person 2. persalūtābātis 3. Person 3. persalūtābant |
Perfekt | 1. Person 1. persalūtāvī 2. Person 2. persalūtāvisti 3. Person 3. persalūtāvit | 1. Person 1. persalūtāvimus 2. Person 2. persalūtāvistis 3. Person 3. persalūtāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. persalūtāverō 2. Person 2. persalūtāveris 3. Person 3. persalūtāverit | 1. Person 1. persalūtāverimus 2. Person 2. persalūtāveritis 3. Person 3. persalūtāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. persalūtāveram 2. Person 2. persalūtāverās 3. Person 3. persalūtāverat | 1. Person 1. persalūtāverāmus 2. Person 2. persalūtāverātis 3. Person 3. persalūtāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. persalūtem 2. Person 2. persalūtēs 3. Person 3. persalūtet | 1. Person 1. persalūtēmus 2. Person 2. persalūtētis 3. Person 3. persalūtent |
Imperfekt | 1. Person 1. persalūtārem 2. Person 2. persalūtārēs 3. Person 3. persalūtāret | 1. Person 1. persalūtārēmus 2. Person 2. persalūtārētis 3. Person 3. persalūtārent |
Perfekt | 1. Person 1. persalūtāverim 2. Person 2. persalūtāveris 3. Person 3. persalūtāverit | 1. Person 1. persalūtāverimus 2. Person 2. persalūtāveritis 3. Person 3. persalūtāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. persalūtāvissem 2. Person 2. persalūtāvissēs 3. Person 3. persalūtāvisset | 1. Person 1. persalūtāvissēmus 2. Person 2. persalūtāvissētis 3. Person 3. persalūtāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | persalūtā! | persalūtāte! |
Futur | 2. Person 2. persalūtāto! 3. Person 3. persalūtāto! | 2. Person 2. persalūtātōte! 3. Person 3. persalūtanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | persalūtāre |
Perfekt | persalūtāvisse |
Futur | persalūtātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | persalūtāns, persalūtantis |
Futur | persalūtātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | persalūtandī |
---|---|
Dativ | persalūtandō |
Akkusativ | ad persalūtandum |
Ablativ | persalūtandō |
Supinum
persalūtātum |