perrogare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. perrogō 2. Person 2. perrogās 3. Person 3. perrogat | 1. Person 1. perrogāmus 2. Person 2. perrogātis 3. Person 3. perrogant |
| Futur | 1. Person 1. perrogābō 2. Person 2. perrogābis 3. Person 3. perrogābit | 1. Person 1. perrogābimus 2. Person 2. perrogābitis 3. Person 3. perrogābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. perrogābam 2. Person 2. perrogābās 3. Person 3. perrogābat | 1. Person 1. perrogābāmus 2. Person 2. perrogābātis 3. Person 3. perrogābant |
| Perfekt | 1. Person 1. perrogāvī 2. Person 2. perrogāvisti 3. Person 3. perrogāvit | 1. Person 1. perrogāvimus 2. Person 2. perrogāvistis 3. Person 3. perrogāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. perrogāverō 2. Person 2. perrogāveris 3. Person 3. perrogāverit | 1. Person 1. perrogāverimus 2. Person 2. perrogāveritis 3. Person 3. perrogāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. perrogāveram 2. Person 2. perrogāverās 3. Person 3. perrogāverat | 1. Person 1. perrogāverāmus 2. Person 2. perrogāverātis 3. Person 3. perrogāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. perrogem 2. Person 2. perrogēs 3. Person 3. perroget | 1. Person 1. perrogēmus 2. Person 2. perrogētis 3. Person 3. perrogent |
| Imperfekt | 1. Person 1. perrogārem 2. Person 2. perrogārēs 3. Person 3. perrogāret | 1. Person 1. perrogārēmus 2. Person 2. perrogārētis 3. Person 3. perrogārent |
| Perfekt | 1. Person 1. perrogāverim 2. Person 2. perrogāveris 3. Person 3. perrogāverit | 1. Person 1. perrogāverimus 2. Person 2. perrogāveritis 3. Person 3. perrogāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. perrogāvissem 2. Person 2. perrogāvissēs 3. Person 3. perrogāvisset | 1. Person 1. perrogāvissēmus 2. Person 2. perrogāvissētis 3. Person 3. perrogāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | perrogā! | perrogāte! |
| Futur | 2. Person 2. perrogāto! 3. Person 3. perrogāto! | 2. Person 2. perrogātōte! 3. Person 3. perroganto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | perrogāre |
| Perfekt | perrogāvisse |
| Futur | perrogātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | perrogāns, perrogantis |
| Futur | perrogātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | perrogandī |
|---|---|
| Dativ | perrogandō |
| Akkusativ | ad perrogandum |
| Ablativ | perrogandō |
Supinum
| perrogātum |