perhorrescere
intransitives Verb v/i <horrēscō, horruī, - 3.> ||perhorrere||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perhorrēscō 2. Person 2. perhorrēscis 3. Person 3. perhorrēscit | 1. Person 1. perhorrēscimus 2. Person 2. perhorrēscitis 3. Person 3. perhorrēscunt |
Futur | 1. Person 1. perhorrēscam 2. Person 2. perhorrēsces 3. Person 3. perhorrēscet | 1. Person 1. perhorrēscemus 2. Person 2. perhorrēscetis 3. Person 3. perhorrēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. perhorrēscebam 2. Person 2. perhorrēscebās 3. Person 3. perhorrēscebat | 1. Person 1. perhorrēscebāmus 2. Person 2. perhorrēscebātis 3. Person 3. perhorrēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. perhorruī 2. Person 2. perhorruisti 3. Person 3. perhorruit | 1. Person 1. perhorruimus 2. Person 2. perhorruistis 3. Person 3. perhorruērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. perhorruerō 2. Person 2. perhorrueris 3. Person 3. perhorruerit | 1. Person 1. perhorruerimus 2. Person 2. perhorrueritis 3. Person 3. perhorruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perhorrueram 2. Person 2. perhorruerās 3. Person 3. perhorruerat | 1. Person 1. perhorruerāmus 2. Person 2. perhorruerātis 3. Person 3. perhorruerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perhorrēscam 2. Person 2. perhorrēscās 3. Person 3. perhorrēscat | 1. Person 1. perhorrēscāmus 2. Person 2. perhorrēscātis 3. Person 3. perhorrēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. perhorrēscerem 2. Person 2. perhorrēscerēs 3. Person 3. perhorrēsceret | 1. Person 1. perhorrēscerēmus 2. Person 2. perhorrēscerētis 3. Person 3. perhorrēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. perhorruerim 2. Person 2. perhorrueris 3. Person 3. perhorruerit | 1. Person 1. perhorruerimus 2. Person 2. perhorrueritis 3. Person 3. perhorruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perhorruissem 2. Person 2. perhorruissēs 3. Person 3. perhorruisset | 1. Person 1. perhorruissēmus 2. Person 2. perhorruissētis 3. Person 3. perhorruissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | perhorrēsce! | perhorrēscite! |
Futur | 2. Person 2. perhorrēscito! 3. Person 3. perhorrēscito! | 2. Person 2. perhorrēscitōte! 3. Person 3. perhorrēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | perhorrēscere |
Perfekt | perhorruisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | perhorrēscens, perhorrēscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | perhorrēscendī |
---|---|
Dativ | perhorrēscendō |
Akkusativ | ad perhorrēscendum |
Ablativ | perhorrēscendō |
Supinum
- |
perhorrescere
transitives Verb v/t <horrēscō, horruī, - 3.> ||perhorrere||Übersicht aller Übersetzungen
- sich entsetzen, zurückschrecken (aliquem/aliquid vor j-m/vor etwas), (ne dass, +Infinitiv inf)perhorrēscereperhorrēscere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perhorrēscō 2. Person 2. perhorrēscis 3. Person 3. perhorrēscit | 1. Person 1. perhorrēscimus 2. Person 2. perhorrēscitis 3. Person 3. perhorrēscunt |
Futur | 1. Person 1. perhorrēscam 2. Person 2. perhorrēsces 3. Person 3. perhorrēscet | 1. Person 1. perhorrēscemus 2. Person 2. perhorrēscetis 3. Person 3. perhorrēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. perhorrēscebam 2. Person 2. perhorrēscebās 3. Person 3. perhorrēscebat | 1. Person 1. perhorrēscebāmus 2. Person 2. perhorrēscebātis 3. Person 3. perhorrēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. perhorruī 2. Person 2. perhorruisti 3. Person 3. perhorruit | 1. Person 1. perhorruimus 2. Person 2. perhorruistis 3. Person 3. perhorruērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. perhorruerō 2. Person 2. perhorrueris 3. Person 3. perhorruerit | 1. Person 1. perhorruerimus 2. Person 2. perhorrueritis 3. Person 3. perhorruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perhorrueram 2. Person 2. perhorruerās 3. Person 3. perhorruerat | 1. Person 1. perhorruerāmus 2. Person 2. perhorruerātis 3. Person 3. perhorruerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perhorrēscam 2. Person 2. perhorrēscās 3. Person 3. perhorrēscat | 1. Person 1. perhorrēscāmus 2. Person 2. perhorrēscātis 3. Person 3. perhorrēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. perhorrēscerem 2. Person 2. perhorrēscerēs 3. Person 3. perhorrēsceret | 1. Person 1. perhorrēscerēmus 2. Person 2. perhorrēscerētis 3. Person 3. perhorrēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. perhorruerim 2. Person 2. perhorrueris 3. Person 3. perhorruerit | 1. Person 1. perhorruerimus 2. Person 2. perhorrueritis 3. Person 3. perhorruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perhorruissem 2. Person 2. perhorruissēs 3. Person 3. perhorruisset | 1. Person 1. perhorruissēmus 2. Person 2. perhorruissētis 3. Person 3. perhorruissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | perhorrēsce! | perhorrēscite! |
Futur | 2. Person 2. perhorrēscito! 3. Person 3. perhorrēscito! | 2. Person 2. perhorrēscitōte! 3. Person 3. perhorrēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | perhorrēscere |
Perfekt | perhorruisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | perhorrēscens, perhorrēscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | perhorrēscendī |
---|---|
Dativ | perhorrēscendō |
Akkusativ | ad perhorrēscendum |
Ablativ | perhorrēscendō |
Supinum
- |