perequitare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perequitō 2. Person 2. perequitās 3. Person 3. perequitat | 1. Person 1. perequitāmus 2. Person 2. perequitātis 3. Person 3. perequitant |
Futur | 1. Person 1. perequitābō 2. Person 2. perequitābis 3. Person 3. perequitābit | 1. Person 1. perequitābimus 2. Person 2. perequitābitis 3. Person 3. perequitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. perequitābam 2. Person 2. perequitābās 3. Person 3. perequitābat | 1. Person 1. perequitābāmus 2. Person 2. perequitābātis 3. Person 3. perequitābant |
Perfekt | 1. Person 1. perequitāvī 2. Person 2. perequitāvisti 3. Person 3. perequitāvit | 1. Person 1. perequitāvimus 2. Person 2. perequitāvistis 3. Person 3. perequitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. perequitāverō 2. Person 2. perequitāveris 3. Person 3. perequitāverit | 1. Person 1. perequitāverimus 2. Person 2. perequitāveritis 3. Person 3. perequitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perequitāveram 2. Person 2. perequitāverās 3. Person 3. perequitāverat | 1. Person 1. perequitāverāmus 2. Person 2. perequitāverātis 3. Person 3. perequitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perequitem 2. Person 2. perequitēs 3. Person 3. perequitet | 1. Person 1. perequitēmus 2. Person 2. perequitētis 3. Person 3. perequitent |
Imperfekt | 1. Person 1. perequitārem 2. Person 2. perequitārēs 3. Person 3. perequitāret | 1. Person 1. perequitārēmus 2. Person 2. perequitārētis 3. Person 3. perequitārent |
Perfekt | 1. Person 1. perequitāverim 2. Person 2. perequitāveris 3. Person 3. perequitāverit | 1. Person 1. perequitāverimus 2. Person 2. perequitāveritis 3. Person 3. perequitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perequitāvissem 2. Person 2. perequitāvissēs 3. Person 3. perequitāvisset | 1. Person 1. perequitāvissēmus 2. Person 2. perequitāvissētis 3. Person 3. perequitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | perequitā! | perequitāte! |
Futur | 2. Person 2. perequitāto! 3. Person 3. perequitāto! | 2. Person 2. perequitātōte! 3. Person 3. perequitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | perequitāre |
Perfekt | perequitāvisse |
Futur | perequitātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | perequitāns, perequitantis |
Futur | perequitātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | perequitandī |
---|---|
Dativ | perequitandō |
Akkusativ | ad perequitandum |
Ablativ | perequitandō |
Supinum
perequitātum |
perequitare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perequitō 2. Person 2. perequitās 3. Person 3. perequitat | 1. Person 1. perequitāmus 2. Person 2. perequitātis 3. Person 3. perequitant |
Futur | 1. Person 1. perequitābō 2. Person 2. perequitābis 3. Person 3. perequitābit | 1. Person 1. perequitābimus 2. Person 2. perequitābitis 3. Person 3. perequitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. perequitābam 2. Person 2. perequitābās 3. Person 3. perequitābat | 1. Person 1. perequitābāmus 2. Person 2. perequitābātis 3. Person 3. perequitābant |
Perfekt | 1. Person 1. perequitāvī 2. Person 2. perequitāvisti 3. Person 3. perequitāvit | 1. Person 1. perequitāvimus 2. Person 2. perequitāvistis 3. Person 3. perequitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. perequitāverō 2. Person 2. perequitāveris 3. Person 3. perequitāverit | 1. Person 1. perequitāverimus 2. Person 2. perequitāveritis 3. Person 3. perequitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perequitāveram 2. Person 2. perequitāverās 3. Person 3. perequitāverat | 1. Person 1. perequitāverāmus 2. Person 2. perequitāverātis 3. Person 3. perequitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perequitem 2. Person 2. perequitēs 3. Person 3. perequitet | 1. Person 1. perequitēmus 2. Person 2. perequitētis 3. Person 3. perequitent |
Imperfekt | 1. Person 1. perequitārem 2. Person 2. perequitārēs 3. Person 3. perequitāret | 1. Person 1. perequitārēmus 2. Person 2. perequitārētis 3. Person 3. perequitārent |
Perfekt | 1. Person 1. perequitāverim 2. Person 2. perequitāveris 3. Person 3. perequitāverit | 1. Person 1. perequitāverimus 2. Person 2. perequitāveritis 3. Person 3. perequitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perequitāvissem 2. Person 2. perequitāvissēs 3. Person 3. perequitāvisset | 1. Person 1. perequitāvissēmus 2. Person 2. perequitāvissētis 3. Person 3. perequitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | perequitā! | perequitāte! |
Futur | 2. Person 2. perequitāto! 3. Person 3. perequitāto! | 2. Person 2. perequitātōte! 3. Person 3. perequitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | perequitāre |
Perfekt | perequitāvisse |
Futur | perequitātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | perequitāns, perequitantis |
Futur | perequitātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | perequitandī |
---|---|
Dativ | perequitandō |
Akkusativ | ad perequitandum |
Ablativ | perequitandō |
Supinum
perequitātum |