percupere
<iō, per-cupere, - 3.>Komödie Com.nachklassisch nachkl.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. percupiō 2. Person 2. percupis 3. Person 3. percupit | 1. Person 1. percupimus 2. Person 2. percupitis 3. Person 3. percupiunt |
Futur | 1. Person 1. percupiam 2. Person 2. percupiēs 3. Person 3. percupiet | 1. Person 1. percupiēmus 2. Person 2. percupiētis 3. Person 3. percupient |
Imperfekt | 1. Person 1. percupiēbam 2. Person 2. percupiēbās 3. Person 3. percupiēbat | 1. Person 1. percupiēbāmus 2. Person 2. percupiēbātis 3. Person 3. percupiēbant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. percupiam 2. Person 2. percupiās 3. Person 3. percupiat | 1. Person 1. percupiāmus 2. Person 2. percupiātis 3. Person 3. percupiant |
Imperfekt | 1. Person 1. percuperem 2. Person 2. percuperēs 3. Person 3. percuperet | 1. Person 1. percuperēmus 2. Person 2. percuperētis 3. Person 3. percuperent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | percupe! | percupite! |
Futur | 2. Person 2. percupito! 3. Person 3. percupito! | 2. Person 2. percupitōte! 3. Person 3. percupiūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | percupere |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | percupiēns, percupiēntis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | percupiēndī |
---|---|
Dativ | percupiēndō |
Akkusativ | ad percupiēndum |
Ablativ | percupiēndō |
Supinum
- |