perarare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- schreiben, niederschreibenper-arāre figurativ, in übertragenem Sinnfigper-arāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perarō 2. Person 2. perarās 3. Person 3. perarat | 1. Person 1. perarāmus 2. Person 2. perarātis 3. Person 3. perarant |
Futur | 1. Person 1. perarābō 2. Person 2. perarābis 3. Person 3. perarābit | 1. Person 1. perarābimus 2. Person 2. perarābitis 3. Person 3. perarābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. perarābam 2. Person 2. perarābās 3. Person 3. perarābat | 1. Person 1. perarābāmus 2. Person 2. perarābātis 3. Person 3. perarābant |
Perfekt | 1. Person 1. perarāvī 2. Person 2. perarāvisti 3. Person 3. perarāvit | 1. Person 1. perarāvimus 2. Person 2. perarāvistis 3. Person 3. perarāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. perarāverō 2. Person 2. perarāveris 3. Person 3. perarāverit | 1. Person 1. perarāverimus 2. Person 2. perarāveritis 3. Person 3. perarāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perarāveram 2. Person 2. perarāverās 3. Person 3. perarāverat | 1. Person 1. perarāverāmus 2. Person 2. perarāverātis 3. Person 3. perarāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. perarem 2. Person 2. perarēs 3. Person 3. peraret | 1. Person 1. perarēmus 2. Person 2. perarētis 3. Person 3. perarent |
Imperfekt | 1. Person 1. perarārem 2. Person 2. perarārēs 3. Person 3. perarāret | 1. Person 1. perarārēmus 2. Person 2. perarārētis 3. Person 3. perarārent |
Perfekt | 1. Person 1. perarāverim 2. Person 2. perarāveris 3. Person 3. perarāverit | 1. Person 1. perarāverimus 2. Person 2. perarāveritis 3. Person 3. perarāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. perarāvissem 2. Person 2. perarāvissēs 3. Person 3. perarāvisset | 1. Person 1. perarāvissēmus 2. Person 2. perarāvissētis 3. Person 3. perarāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | perarā! | perarāte! |
Futur | 2. Person 2. perarāto! 3. Person 3. perarāto! | 2. Person 2. perarātōte! 3. Person 3. peraranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | perarāre |
Perfekt | perarāvisse |
Futur | perarātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | perarāns, perarantis |
Futur | perarātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | perarandī |
---|---|
Dativ | perarandō |
Akkusativ | ad perarandum |
Ablativ | perarandō |
Supinum
perarātum |