peragitare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. peragitō 2. Person 2. peragitās 3. Person 3. peragitat | 1. Person 1. peragitāmus 2. Person 2. peragitātis 3. Person 3. peragitant |
| Futur | 1. Person 1. peragitābō 2. Person 2. peragitābis 3. Person 3. peragitābit | 1. Person 1. peragitābimus 2. Person 2. peragitābitis 3. Person 3. peragitābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. peragitābam 2. Person 2. peragitābās 3. Person 3. peragitābat | 1. Person 1. peragitābāmus 2. Person 2. peragitābātis 3. Person 3. peragitābant |
| Perfekt | 1. Person 1. peragitāvī 2. Person 2. peragitāvisti 3. Person 3. peragitāvit | 1. Person 1. peragitāvimus 2. Person 2. peragitāvistis 3. Person 3. peragitāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. peragitāverō 2. Person 2. peragitāveris 3. Person 3. peragitāverit | 1. Person 1. peragitāverimus 2. Person 2. peragitāveritis 3. Person 3. peragitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. peragitāveram 2. Person 2. peragitāverās 3. Person 3. peragitāverat | 1. Person 1. peragitāverāmus 2. Person 2. peragitāverātis 3. Person 3. peragitāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. peragitem 2. Person 2. peragitēs 3. Person 3. peragitet | 1. Person 1. peragitēmus 2. Person 2. peragitētis 3. Person 3. peragitent |
| Imperfekt | 1. Person 1. peragitārem 2. Person 2. peragitārēs 3. Person 3. peragitāret | 1. Person 1. peragitārēmus 2. Person 2. peragitārētis 3. Person 3. peragitārent |
| Perfekt | 1. Person 1. peragitāverim 2. Person 2. peragitāveris 3. Person 3. peragitāverit | 1. Person 1. peragitāverimus 2. Person 2. peragitāveritis 3. Person 3. peragitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. peragitāvissem 2. Person 2. peragitāvissēs 3. Person 3. peragitāvisset | 1. Person 1. peragitāvissēmus 2. Person 2. peragitāvissētis 3. Person 3. peragitāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | peragitā! | peragitāte! |
| Futur | 2. Person 2. peragitāto! 3. Person 3. peragitāto! | 2. Person 2. peragitātōte! 3. Person 3. peragitanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | peragitāre |
| Perfekt | peragitāvisse |
| Futur | peragitātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | peragitāns, peragitantis |
| Futur | peragitātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | peragitandī |
|---|---|
| Dativ | peragitandō |
| Akkusativ | ad peragitandum |
| Ablativ | peragitandō |
Supinum
| peragitātum |