olfacere
<faciō, fēcī, factum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- riechenol-facereol-facere
- wahrnehmenol-facere figurativ, in übertragenem Sinnfigol-facere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. olfaciō 2. Person 2. olfacis 3. Person 3. olfacit | 1. Person 1. olfacimus 2. Person 2. olfacitis 3. Person 3. olfaciunt |
| Futur | 1. Person 1. olfaciam 2. Person 2. olfaciēs 3. Person 3. olfaciet | 1. Person 1. olfaciēmus 2. Person 2. olfaciētis 3. Person 3. olfacient |
| Imperfekt | 1. Person 1. olfaciēbam 2. Person 2. olfaciēbās 3. Person 3. olfaciēbat | 1. Person 1. olfaciēbāmus 2. Person 2. olfaciēbātis 3. Person 3. olfaciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. olfēcī 2. Person 2. olfēcīsti 3. Person 3. olfēcit | 1. Person 1. olfēcimus 2. Person 2. olfēcīstis 3. Person 3. olfēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. olfēcerō 2. Person 2. olfēceris 3. Person 3. olfēcerit | 1. Person 1. olfēcerimus 2. Person 2. olfēceritis 3. Person 3. olfēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. olfēceram 2. Person 2. olfēcerās 3. Person 3. olfēcerat | 1. Person 1. olfēcerāmus 2. Person 2. olfēcerātis 3. Person 3. olfēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. olfaciam 2. Person 2. olfaciās 3. Person 3. olfaciat | 1. Person 1. olfaciāmus 2. Person 2. olfaciātis 3. Person 3. olfaciant |
| Imperfekt | 1. Person 1. olfacerem 2. Person 2. olfacerēs 3. Person 3. olfaceret | 1. Person 1. olfacerēmus 2. Person 2. olfacerētis 3. Person 3. olfacerent |
| Perfekt | 1. Person 1. olfēcerim 2. Person 2. olfēceris 3. Person 3. olfēcerit | 1. Person 1. olfēcerimus 2. Person 2. olfēceritis 3. Person 3. olfēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. olfēcīssem 2. Person 2. olfēcīssēs 3. Person 3. olfēcīsset | 1. Person 1. olfēcissēmus 2. Person 2. olfēcissētis 3. Person 3. olfēcīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | olface! | olfacite! |
| Futur | 2. Person 2. olfacito! 3. Person 3. olfacito! | 2. Person 2. olfacitōte! 3. Person 3. olfaciūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | olfacere |
| Perfekt | olfēcīsse |
| Futur | olfactūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | olfaciēns, olfaciēntis |
| Futur | olfactūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | olfaciēndī |
|---|---|
| Dativ | olfaciēndō |
| Akkusativ | ad olfaciēndum |
| Ablativ | olfaciēndō |
Supinum
| olfactum |