Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. occulcō 2. Person 2. occulcās 3. Person 3. occulcat | 1. Person 1. occulcāmus 2. Person 2. occulcātis 3. Person 3. occulcant |
| Futur | 1. Person 1. occulcābō 2. Person 2. occulcābis 3. Person 3. occulcābit | 1. Person 1. occulcābimus 2. Person 2. occulcābitis 3. Person 3. occulcābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. occulcābam 2. Person 2. occulcābās 3. Person 3. occulcābat | 1. Person 1. occulcābāmus 2. Person 2. occulcābātis 3. Person 3. occulcābant |
| Perfekt | 1. Person 1. occulcāvī 2. Person 2. occulcāvisti 3. Person 3. occulcāvit | 1. Person 1. occulcāvimus 2. Person 2. occulcāvistis 3. Person 3. occulcāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. occulcāverō 2. Person 2. occulcāveris 3. Person 3. occulcāverit | 1. Person 1. occulcāverimus 2. Person 2. occulcāveritis 3. Person 3. occulcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. occulcāveram 2. Person 2. occulcāverās 3. Person 3. occulcāverat | 1. Person 1. occulcāverāmus 2. Person 2. occulcāverātis 3. Person 3. occulcāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. occulcem 2. Person 2. occulcēs 3. Person 3. occulcet | 1. Person 1. occulcēmus 2. Person 2. occulcētis 3. Person 3. occulcent |
| Imperfekt | 1. Person 1. occulcārem 2. Person 2. occulcārēs 3. Person 3. occulcāret | 1. Person 1. occulcārēmus 2. Person 2. occulcārētis 3. Person 3. occulcārent |
| Perfekt | 1. Person 1. occulcāverim 2. Person 2. occulcāveris 3. Person 3. occulcāverit | 1. Person 1. occulcāverimus 2. Person 2. occulcāveritis 3. Person 3. occulcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. occulcāvissem 2. Person 2. occulcāvissēs 3. Person 3. occulcāvisset | 1. Person 1. occulcāvissēmus 2. Person 2. occulcāvissētis 3. Person 3. occulcāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | occulcā! | occulcāte! |
| Futur | 2. Person 2. occulcāto! 3. Person 3. occulcāto! | 2. Person 2. occulcātōte! 3. Person 3. occulcanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | occulcāre |
| Perfekt | occulcāvisse |
| Futur | occulcātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | occulcāns, occulcantis |
| Futur | occulcātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | occulcandī |
|---|---|
| Dativ | occulcandō |
| Akkusativ | ad occulcandum |
| Ablativ | occulcandō |
Supinum
| occulcātum |