occaecare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- verdunkeln, verfinsternoc-caecāre (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)oc-caecāre (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)
- diem occaecareden Tag verdunkelndiem occaecare
- unverständlich machenoc-caecāre figurativ, in übertragenem Sinnfigoc-caecāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. occaecō 2. Person 2. occaecās 3. Person 3. occaecat | 1. Person 1. occaecāmus 2. Person 2. occaecātis 3. Person 3. occaecant |
Futur | 1. Person 1. occaecābō 2. Person 2. occaecābis 3. Person 3. occaecābit | 1. Person 1. occaecābimus 2. Person 2. occaecābitis 3. Person 3. occaecābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. occaecābam 2. Person 2. occaecābās 3. Person 3. occaecābat | 1. Person 1. occaecābāmus 2. Person 2. occaecābātis 3. Person 3. occaecābant |
Perfekt | 1. Person 1. occaecāvī 2. Person 2. occaecāvisti 3. Person 3. occaecāvit | 1. Person 1. occaecāvimus 2. Person 2. occaecāvistis 3. Person 3. occaecāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. occaecāverō 2. Person 2. occaecāveris 3. Person 3. occaecāverit | 1. Person 1. occaecāverimus 2. Person 2. occaecāveritis 3. Person 3. occaecāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. occaecāveram 2. Person 2. occaecāverās 3. Person 3. occaecāverat | 1. Person 1. occaecāverāmus 2. Person 2. occaecāverātis 3. Person 3. occaecāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. occaecem 2. Person 2. occaecēs 3. Person 3. occaecet | 1. Person 1. occaecēmus 2. Person 2. occaecētis 3. Person 3. occaecent |
Imperfekt | 1. Person 1. occaecārem 2. Person 2. occaecārēs 3. Person 3. occaecāret | 1. Person 1. occaecārēmus 2. Person 2. occaecārētis 3. Person 3. occaecārent |
Perfekt | 1. Person 1. occaecāverim 2. Person 2. occaecāveris 3. Person 3. occaecāverit | 1. Person 1. occaecāverimus 2. Person 2. occaecāveritis 3. Person 3. occaecāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. occaecāvissem 2. Person 2. occaecāvissēs 3. Person 3. occaecāvisset | 1. Person 1. occaecāvissēmus 2. Person 2. occaecāvissētis 3. Person 3. occaecāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | occaecā! | occaecāte! |
Futur | 2. Person 2. occaecāto! 3. Person 3. occaecāto! | 2. Person 2. occaecātōte! 3. Person 3. occaecanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | occaecāre |
Perfekt | occaecāvisse |
Futur | occaecātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | occaecāns, occaecantis |
Futur | occaecātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | occaecandī |
---|---|
Dativ | occaecandō |
Akkusativ | ad occaecandum |
Ablativ | occaecandō |
Supinum
occaecātum |