obvenire
<veniō, vēnī, ventum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- eintreffen, sich einfinden (pugnae bei der Schlacht)ob-venīre (nachklassischnachkl.)ob-venīre (nachklassischnachkl.)
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obvenīō 2. Person 2. obvenīs 3. Person 3. obvenīt | 1. Person 1. obvenīmus 2. Person 2. obvenītis 3. Person 3. obvenīunt |
Futur | 1. Person 1. obvenīam 2. Person 2. obvenīes 3. Person 3. obvenīet | 1. Person 1. obvenīemus 2. Person 2. obvenīetis 3. Person 3. obvenīent |
Imperfekt | 1. Person 1. obvenīebam 2. Person 2. obvenīebās 3. Person 3. obvenīebat | 1. Person 1. obvenīebāmus 2. Person 2. obvenīebātis 3. Person 3. obvenīebant |
Perfekt | 1. Person 1. obvenī 2. Person 2. obvenisti 3. Person 3. obvenit | 1. Person 1. obvenimus 2. Person 2. obvenistis 3. Person 3. obvenērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. obvenerō 2. Person 2. obveneris 3. Person 3. obvenerit | 1. Person 1. obvenerimus 2. Person 2. obveneritis 3. Person 3. obvenerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obveneram 2. Person 2. obvenerās 3. Person 3. obvenerat | 1. Person 1. obvenerāmus 2. Person 2. obvenerātis 3. Person 3. obvenerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obvenīam 2. Person 2. obvenīās 3. Person 3. obvenīat | 1. Person 1. obvenīāmus 2. Person 2. obvenīātis 3. Person 3. obvenīant |
Imperfekt | 1. Person 1. obvenīrem 2. Person 2. obvenīrēs 3. Person 3. obvenīret | 1. Person 1. obvenīrēmus 2. Person 2. obvenīrētis 3. Person 3. obvenīrent |
Perfekt | 1. Person 1. obvenerim 2. Person 2. obveneris 3. Person 3. obvenerit | 1. Person 1. obvenerimus 2. Person 2. obveneritis 3. Person 3. obvenerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obvenissem 2. Person 2. obvenissēs 3. Person 3. obvenisset | 1. Person 1. obvenissēmus 2. Person 2. obvenissētis 3. Person 3. obvenissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | obvenī! | obvenīte! |
Futur | 2. Person 2. obvenīto! 3. Person 3. obvenīto! | 2. Person 2. obvenītōte! 3. Person 3. obvenīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | obvenīre |
Perfekt | obvenisse |
Futur | obventūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | obvenīens, obvenīentis |
Futur | obve&nmacr;tūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | obvenīendī |
---|---|
Dativ | obvenīendō |
Akkusativ | ad obvenīendum |
Ablativ | obvenīendō |
Supinum
obventum |