obtexere
<texō, texuī, textum 3.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obtexō 2. Person 2. obtexis 3. Person 3. obtexit | 1. Person 1. obteximus 2. Person 2. obtexitis 3. Person 3. obtexunt |
Futur | 1. Person 1. obtexam 2. Person 2. obtexes 3. Person 3. obtexet | 1. Person 1. obtexemus 2. Person 2. obtexetis 3. Person 3. obtexent |
Imperfekt | 1. Person 1. obtexebam 2. Person 2. obtexebās 3. Person 3. obtexebat | 1. Person 1. obtexebāmus 2. Person 2. obtexebātis 3. Person 3. obtexebant |
Perfekt | 1. Person 1. obtexuī 2. Person 2. obtexuisti 3. Person 3. obtexuit | 1. Person 1. obtexuimus 2. Person 2. obtexuistis 3. Person 3. obtexuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. obtexuerō 2. Person 2. obtexueris 3. Person 3. obtexuerit | 1. Person 1. obtexuerimus 2. Person 2. obtexueritis 3. Person 3. obtexuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obtexueram 2. Person 2. obtexuerās 3. Person 3. obtexuerat | 1. Person 1. obtexuerāmus 2. Person 2. obtexuerātis 3. Person 3. obtexuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obtexam 2. Person 2. obtexās 3. Person 3. obtexat | 1. Person 1. obtexāmus 2. Person 2. obtexātis 3. Person 3. obtexant |
Imperfekt | 1. Person 1. obtexerem 2. Person 2. obtexerēs 3. Person 3. obtexeret | 1. Person 1. obtexerēmus 2. Person 2. obtexerētis 3. Person 3. obtexerent |
Perfekt | 1. Person 1. obtexuerim 2. Person 2. obtexueris 3. Person 3. obtexuerit | 1. Person 1. obtexuerimus 2. Person 2. obtexueritis 3. Person 3. obtexuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obtexuissem 2. Person 2. obtexuissēs 3. Person 3. obtexuisset | 1. Person 1. obtexuissēmus 2. Person 2. obtexuissētis 3. Person 3. obtexuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | obtexe! | obtexite! |
Futur | 2. Person 2. obtexito! 3. Person 3. obtexito! | 2. Person 2. obtexitōte! 3. Person 3. obtexunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | obtexere |
Perfekt | obtexuisse |
Futur | obtextūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | obtexens, obtexentis |
Futur | obtextūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | obtexendī |
---|---|
Dativ | obtexendō |
Akkusativ | ad obtexendum |
Ablativ | obtexendō |
Supinum
obtextum |