obstruere
<struō, strūxī, strūctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- alicuius luminibus obstruerejemandem die Fenster verbauenalicuius luminibus obstruere
- versperren, verschließenob-struereob-struere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. obstruō 2. Person 2. obstruis 3. Person 3. obstruit | 1. Person 1. obstruimus 2. Person 2. obstruitis 3. Person 3. obstruunt |
| Futur | 1. Person 1. obstruam 2. Person 2. obstrues 3. Person 3. obstruet | 1. Person 1. obstruemus 2. Person 2. obstruetis 3. Person 3. obstruent |
| Imperfekt | 1. Person 1. obstruebam 2. Person 2. obstruebās 3. Person 3. obstruebat | 1. Person 1. obstruebāmus 2. Person 2. obstruebātis 3. Person 3. obstruebant |
| Perfekt | 1. Person 1. obstrūxī 2. Person 2. obstrūxisti 3. Person 3. obstrūxit | 1. Person 1. obstrūximus 2. Person 2. obstrūxistis 3. Person 3. obstrūxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. obstrūxerō 2. Person 2. obstrūxeris 3. Person 3. obstrūxerit | 1. Person 1. obstrūxerimus 2. Person 2. obstrūxeritis 3. Person 3. obstrūxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstrūxeram 2. Person 2. obstrūxerās 3. Person 3. obstrūxerat | 1. Person 1. obstrūxerāmus 2. Person 2. obstrūxerātis 3. Person 3. obstrūxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. obstruam 2. Person 2. obstruās 3. Person 3. obstruat | 1. Person 1. obstruāmus 2. Person 2. obstruātis 3. Person 3. obstruant |
| Imperfekt | 1. Person 1. obstruerem 2. Person 2. obstruerēs 3. Person 3. obstrueret | 1. Person 1. obstruerēmus 2. Person 2. obstruerētis 3. Person 3. obstruerent |
| Perfekt | 1. Person 1. obstrūxerim 2. Person 2. obstrūxeris 3. Person 3. obstrūxerit | 1. Person 1. obstrūxerimus 2. Person 2. obstrūxeritis 3. Person 3. obstrūxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obstrūxissem 2. Person 2. obstrūxissēs 3. Person 3. obstrūxisset | 1. Person 1. obstrūxissēmus 2. Person 2. obstrūxissētis 3. Person 3. obstrūxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | obstrue! | obstruite! |
| Futur | 2. Person 2. obstruito! 3. Person 3. obstruito! | 2. Person 2. obstruitōte! 3. Person 3. obstruunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | obstruere |
| Perfekt | obstrūxisse |
| Futur | obstrūctūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | obstruens, obstruentis |
| Futur | obstrūctūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | obstruendī |
|---|---|
| Dativ | obstruendō |
| Akkusativ | ad obstruendum |
| Ablativ | obstruendō |
Supinum
| obstrūctum |