Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. oblocō 2. Person 2. oblocās 3. Person 3. oblocat | 1. Person 1. oblocāmus 2. Person 2. oblocātis 3. Person 3. oblocant |
| Futur | 1. Person 1. oblocābō 2. Person 2. oblocābis 3. Person 3. oblocābit | 1. Person 1. oblocābimus 2. Person 2. oblocābitis 3. Person 3. oblocābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. oblocābam 2. Person 2. oblocābās 3. Person 3. oblocābat | 1. Person 1. oblocābāmus 2. Person 2. oblocābātis 3. Person 3. oblocābant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. oblocem 2. Person 2. oblocēs 3. Person 3. oblocet | 1. Person 1. oblocēmus 2. Person 2. oblocētis 3. Person 3. oblocent |
| Imperfekt | 1. Person 1. oblocārem 2. Person 2. oblocārēs 3. Person 3. oblocāret | 1. Person 1. oblocārēmus 2. Person 2. oblocārētis 3. Person 3. oblocārent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | oblocā! | oblocāte! |
| Futur | 2. Person 2. oblocāto! 3. Person 3. oblocāto! | 2. Person 2. oblocātōte! 3. Person 3. oblocanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | oblocāre |
| Perfekt | - |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | oblocāns, oblocantis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | oblocandī |
|---|---|
| Dativ | oblocandō |
| Akkusativ | ad oblocandum |
| Ablativ | oblocandō |
Supinum
| - |