oblitterare
<ō, āvī, ātum 1.>figurativ, in übertragenem Sinnfig ||ob litteras (scribere)||Übersicht aller Übersetzungen
- in Vergessenheit bringen, auslöschenob-litterāreob-litterāre
- in Vergessenheit geratenob-litterāre im Passivob-litterāre im Passiv
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. oblitterō 2. Person 2. oblitterās 3. Person 3. oblitterat | 1. Person 1. oblitterāmus 2. Person 2. oblitterātis 3. Person 3. oblitterant |
Futur | 1. Person 1. oblitterābō 2. Person 2. oblitterābis 3. Person 3. oblitterābit | 1. Person 1. oblitterābimus 2. Person 2. oblitterābitis 3. Person 3. oblitterābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. oblitterābam 2. Person 2. oblitterābās 3. Person 3. oblitterābat | 1. Person 1. oblitterābāmus 2. Person 2. oblitterābātis 3. Person 3. oblitterābant |
Perfekt | 1. Person 1. oblitterāvī 2. Person 2. oblitterāvisti 3. Person 3. oblitterāvit | 1. Person 1. oblitterāvimus 2. Person 2. oblitterāvistis 3. Person 3. oblitterāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. oblitterāverō 2. Person 2. oblitterāveris 3. Person 3. oblitterāverit | 1. Person 1. oblitterāverimus 2. Person 2. oblitterāveritis 3. Person 3. oblitterāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. oblitterāveram 2. Person 2. oblitterāverās 3. Person 3. oblitterāverat | 1. Person 1. oblitterāverāmus 2. Person 2. oblitterāverātis 3. Person 3. oblitterāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. oblitterem 2. Person 2. oblitterēs 3. Person 3. oblitteret | 1. Person 1. oblitterēmus 2. Person 2. oblitterētis 3. Person 3. oblitterent |
Imperfekt | 1. Person 1. oblitterārem 2. Person 2. oblitterārēs 3. Person 3. oblitterāret | 1. Person 1. oblitterārēmus 2. Person 2. oblitterārētis 3. Person 3. oblitterārent |
Perfekt | 1. Person 1. oblitterāverim 2. Person 2. oblitterāveris 3. Person 3. oblitterāverit | 1. Person 1. oblitterāverimus 2. Person 2. oblitterāveritis 3. Person 3. oblitterāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. oblitterāvissem 2. Person 2. oblitterāvissēs 3. Person 3. oblitterāvisset | 1. Person 1. oblitterāvissēmus 2. Person 2. oblitterāvissētis 3. Person 3. oblitterāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | oblitterā! | oblitterāte! |
Futur | 2. Person 2. oblitterāto! 3. Person 3. oblitterāto! | 2. Person 2. oblitterātōte! 3. Person 3. oblitteranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | oblitterāre |
Perfekt | oblitterāvisse |
Futur | oblitterātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | oblitterāns, oblitterantis |
Futur | oblitterātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | oblitterandī |
---|---|
Dativ | oblitterandō |
Akkusativ | ad oblitterandum |
Ablativ | oblitterandō |
Supinum
oblitterātum |