oblitescere
<litēscō, lituī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- sich verbergen, sich verstecken (a re vor etwas)ob-litēscereob-litēscere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. oblitēscō 2. Person 2. oblitēscis 3. Person 3. oblitēscit | 1. Person 1. oblitēscimus 2. Person 2. oblitēscitis 3. Person 3. oblitēscunt |
Futur | 1. Person 1. oblitēscam 2. Person 2. oblitēsces 3. Person 3. oblitēscet | 1. Person 1. oblitēscemus 2. Person 2. oblitēscetis 3. Person 3. oblitēscent |
Imperfekt | 1. Person 1. oblitēscebam 2. Person 2. oblitēscebās 3. Person 3. oblitēscebat | 1. Person 1. oblitēscebāmus 2. Person 2. oblitēscebātis 3. Person 3. oblitēscebant |
Perfekt | 1. Person 1. oblituī 2. Person 2. oblituisti 3. Person 3. oblituit | 1. Person 1. oblituimus 2. Person 2. oblituistis 3. Person 3. oblituērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. oblituerō 2. Person 2. oblitueris 3. Person 3. oblituerit | 1. Person 1. oblituerimus 2. Person 2. oblitueritis 3. Person 3. oblituerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. oblitueram 2. Person 2. oblituerās 3. Person 3. oblituerat | 1. Person 1. oblituerāmus 2. Person 2. oblituerātis 3. Person 3. oblituerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. oblitēscam 2. Person 2. oblitēscās 3. Person 3. oblitēscat | 1. Person 1. oblitēscāmus 2. Person 2. oblitēscātis 3. Person 3. oblitēscant |
Imperfekt | 1. Person 1. oblitēscerem 2. Person 2. oblitēscerēs 3. Person 3. oblitēsceret | 1. Person 1. oblitēscerēmus 2. Person 2. oblitēscerētis 3. Person 3. oblitēscerent |
Perfekt | 1. Person 1. oblituerim 2. Person 2. oblitueris 3. Person 3. oblituerit | 1. Person 1. oblituerimus 2. Person 2. oblitueritis 3. Person 3. oblituerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. oblituissem 2. Person 2. oblituissēs 3. Person 3. oblituisset | 1. Person 1. oblituissēmus 2. Person 2. oblituissētis 3. Person 3. oblituissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | oblitēsce! | oblitēscite! |
Futur | 2. Person 2. oblitēscito! 3. Person 3. oblitēscito! | 2. Person 2. oblitēscitōte! 3. Person 3. oblitēscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | oblitēscere |
Perfekt | oblituisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | oblitēscens, oblitēscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | oblitēscendī |
---|---|
Dativ | oblitēscendō |
Akkusativ | ad oblitēscendum |
Ablativ | oblitēscendō |
Supinum
- |