oblanguescere
<languēscō, languī, - 3.> ||languescere||Übersicht aller Übersetzungen
- matt werdenob-languēscereob-languēscere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. oblanguēscō 2. Person 2. oblanguēscis 3. Person 3. oblanguēscit | 1. Person 1. oblanguēscimus 2. Person 2. oblanguēscitis 3. Person 3. oblanguēscunt |
| Futur | 1. Person 1. oblanguēscam 2. Person 2. oblanguēsces 3. Person 3. oblanguēscet | 1. Person 1. oblanguēscemus 2. Person 2. oblanguēscetis 3. Person 3. oblanguēscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. oblanguēscebam 2. Person 2. oblanguēscebās 3. Person 3. oblanguēscebat | 1. Person 1. oblanguēscebāmus 2. Person 2. oblanguēscebātis 3. Person 3. oblanguēscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. oblanguī 2. Person 2. oblanguisti 3. Person 3. oblanguit | 1. Person 1. oblanguimus 2. Person 2. oblanguistis 3. Person 3. oblanguērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. oblanguerō 2. Person 2. oblangueris 3. Person 3. oblanguerit | 1. Person 1. oblanguerimus 2. Person 2. oblangueritis 3. Person 3. oblanguerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. oblangueram 2. Person 2. oblanguerās 3. Person 3. oblanguerat | 1. Person 1. oblanguerāmus 2. Person 2. oblanguerātis 3. Person 3. oblanguerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. oblanguēscam 2. Person 2. oblanguēscās 3. Person 3. oblanguēscat | 1. Person 1. oblanguēscāmus 2. Person 2. oblanguēscātis 3. Person 3. oblanguēscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. oblanguēscerem 2. Person 2. oblanguēscerēs 3. Person 3. oblanguēsceret | 1. Person 1. oblanguēscerēmus 2. Person 2. oblanguēscerētis 3. Person 3. oblanguēscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. oblanguerim 2. Person 2. oblangueris 3. Person 3. oblanguerit | 1. Person 1. oblanguerimus 2. Person 2. oblangueritis 3. Person 3. oblanguerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. oblanguissem 2. Person 2. oblanguissēs 3. Person 3. oblanguisset | 1. Person 1. oblanguissēmus 2. Person 2. oblanguissētis 3. Person 3. oblanguissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | oblanguēsce! | oblanguēscite! |
| Futur | 2. Person 2. oblanguēscito! 3. Person 3. oblanguēscito! | 2. Person 2. oblanguēscitōte! 3. Person 3. oblanguēscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | oblanguēscere |
| Perfekt | oblanguisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | oblanguēscens, oblanguēscentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | oblanguēscendī |
|---|---|
| Dativ | oblanguēscendō |
| Akkusativ | ad oblanguēscendum |
| Ablativ | oblanguēscendō |
Supinum
| - |