obgannire
<iō, iī/īvī, ītum 4.>T. Maccius Plautus Plaut.nachklassisch nachkl.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obgannīō 2. Person 2. obgannīs 3. Person 3. obgannīt | 1. Person 1. obgannīmus 2. Person 2. obgannītis 3. Person 3. obgannīunt |
Futur | 1. Person 1. obgannīam 2. Person 2. obgannīes 3. Person 3. obgannīet | 1. Person 1. obgannīemus 2. Person 2. obgannīetis 3. Person 3. obgannīent |
Imperfekt | 1. Person 1. obgannīebam 2. Person 2. obgannīebās 3. Person 3. obgannīebat | 1. Person 1. obgannīebāmus 2. Person 2. obgannīebātis 3. Person 3. obgannīebant |
Perfekt | 1. Person 1. obgannīvī 2. Person 2. obgannīvisti 3. Person 3. obgannīvit | 1. Person 1. obgannīvimus 2. Person 2. obgannīvistis 3. Person 3. obgannīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. obgannīverō 2. Person 2. obgannīveris 3. Person 3. obgannīverit | 1. Person 1. obgannīverimus 2. Person 2. obgannīveritis 3. Person 3. obgannīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obgannīveram 2. Person 2. obgannīverās 3. Person 3. obgannīverat | 1. Person 1. obgannīverāmus 2. Person 2. obgannīverātis 3. Person 3. obgannīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obgannīam 2. Person 2. obgannīās 3. Person 3. obgannīat | 1. Person 1. obgannīāmus 2. Person 2. obgannīātis 3. Person 3. obgannīant |
Imperfekt | 1. Person 1. obgannīrem 2. Person 2. obgannīrēs 3. Person 3. obgannīret | 1. Person 1. obgannīrēmus 2. Person 2. obgannīrētis 3. Person 3. obgannīrent |
Perfekt | 1. Person 1. obgannīverim 2. Person 2. obgannīveris 3. Person 3. obgannīverit | 1. Person 1. obgannīverimus 2. Person 2. obgannīveritis 3. Person 3. obgannīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obgannīvissem 2. Person 2. obgannīvissēs 3. Person 3. obgannīvisset | 1. Person 1. obgannīvissēmus 2. Person 2. obgannīvissētis 3. Person 3. obgannīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | obgannī! | obgannīte! |
Futur | 2. Person 2. obgannīto! 3. Person 3. obgannīto! | 2. Person 2. obgannītōte! 3. Person 3. obgannīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | obgannīre |
Perfekt | obgannīvisse |
Futur | obgannītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | obgannīens, obgannīentis |
Futur | obgannītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | obgannīendī |
---|---|
Dativ | obgannīendō |
Akkusativ | ad obgannīendum |
Ablativ | obgannīendō |
Supinum
obgannītum |