obdere
<dō, didī, ditum 3.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. obdō 2. Person 2. obdis 3. Person 3. obdit | 1. Person 1. obdimus 2. Person 2. obditis 3. Person 3. obdunt |
| Futur | 1. Person 1. obdam 2. Person 2. obdes 3. Person 3. obdet | 1. Person 1. obdemus 2. Person 2. obdetis 3. Person 3. obdent |
| Imperfekt | 1. Person 1. obdebam 2. Person 2. obdebās 3. Person 3. obdebat | 1. Person 1. obdebāmus 2. Person 2. obdebātis 3. Person 3. obdebant |
| Perfekt | 1. Person 1. obdidī 2. Person 2. obdidisti 3. Person 3. obdidit | 1. Person 1. obdidimus 2. Person 2. obdidistis 3. Person 3. obdidērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. obdiderō 2. Person 2. obdideris 3. Person 3. obdiderit | 1. Person 1. obdiderimus 2. Person 2. obdideritis 3. Person 3. obdiderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obdideram 2. Person 2. obdiderās 3. Person 3. obdiderat | 1. Person 1. obdiderāmus 2. Person 2. obdiderātis 3. Person 3. obdiderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. obdam 2. Person 2. obdās 3. Person 3. obdat | 1. Person 1. obdāmus 2. Person 2. obdātis 3. Person 3. obdant |
| Imperfekt | 1. Person 1. obderem 2. Person 2. obderēs 3. Person 3. obderet | 1. Person 1. obderēmus 2. Person 2. obderētis 3. Person 3. obderent |
| Perfekt | 1. Person 1. obdiderim 2. Person 2. obdideris 3. Person 3. obdiderit | 1. Person 1. obdiderimus 2. Person 2. obdideritis 3. Person 3. obdiderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. obdidissem 2. Person 2. obdidissēs 3. Person 3. obdidisset | 1. Person 1. obdidissēmus 2. Person 2. obdidissētis 3. Person 3. obdidissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | obde! | obdite! |
| Futur | 2. Person 2. obdito! 3. Person 3. obdito! | 2. Person 2. obditōte! 3. Person 3. obdunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | obdere |
| Perfekt | obdidisse |
| Futur | obditūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | obdens, obdentis |
| Futur | obditūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | obdendī |
|---|---|
| Dativ | obdendō |
| Akkusativ | ad obdendum |
| Ablativ | obdendō |
Supinum
| obditum |