obambulare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- entgegengehenob-ambulāre P. Vergilius MaroVerg.ob-ambulāre P. Vergilius MaroVerg.
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obambulō 2. Person 2. obambulās 3. Person 3. obambulat | 1. Person 1. obambulāmus 2. Person 2. obambulātis 3. Person 3. obambulant |
Futur | 1. Person 1. obambulābō 2. Person 2. obambulābis 3. Person 3. obambulābit | 1. Person 1. obambulābimus 2. Person 2. obambulābitis 3. Person 3. obambulābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. obambulābam 2. Person 2. obambulābās 3. Person 3. obambulābat | 1. Person 1. obambulābāmus 2. Person 2. obambulābātis 3. Person 3. obambulābant |
Perfekt | 1. Person 1. obambulāvī 2. Person 2. obambulāvisti 3. Person 3. obambulāvit | 1. Person 1. obambulāvimus 2. Person 2. obambulāvistis 3. Person 3. obambulāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. obambulāverō 2. Person 2. obambulāveris 3. Person 3. obambulāverit | 1. Person 1. obambulāverimus 2. Person 2. obambulāveritis 3. Person 3. obambulāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obambulāveram 2. Person 2. obambulāverās 3. Person 3. obambulāverat | 1. Person 1. obambulāverāmus 2. Person 2. obambulāverātis 3. Person 3. obambulāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. obambulem 2. Person 2. obambulēs 3. Person 3. obambulet | 1. Person 1. obambulēmus 2. Person 2. obambulētis 3. Person 3. obambulent |
Imperfekt | 1. Person 1. obambulārem 2. Person 2. obambulārēs 3. Person 3. obambulāret | 1. Person 1. obambulārēmus 2. Person 2. obambulārētis 3. Person 3. obambulārent |
Perfekt | 1. Person 1. obambulāverim 2. Person 2. obambulāveris 3. Person 3. obambulāverit | 1. Person 1. obambulāverimus 2. Person 2. obambulāveritis 3. Person 3. obambulāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. obambulāvissem 2. Person 2. obambulāvissēs 3. Person 3. obambulāvisset | 1. Person 1. obambulāvissēmus 2. Person 2. obambulāvissētis 3. Person 3. obambulāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | obambulā! | obambulāte! |
Futur | 2. Person 2. obambulāto! 3. Person 3. obambulāto! | 2. Person 2. obambulātōte! 3. Person 3. obambulanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | obambulāre |
Perfekt | obambulāvisse |
Futur | obambulātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | obambulāns, obambulantis |
Futur | obambulātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | obambulandī |
---|---|
Dativ | obambulandō |
Akkusativ | ad obambulandum |
Ablativ | obambulandō |
Supinum
obambulātum |