nominitare
<ō, āvī, ātum 1.> ||nominare||T. Lucretius Carus Lucr.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. nōminitō 2. Person 2. nōminitās 3. Person 3. nōminitat | 1. Person 1. nōminitāmus 2. Person 2. nōminitātis 3. Person 3. nōminitant |
Futur | 1. Person 1. nōminitābō 2. Person 2. nōminitābis 3. Person 3. nōminitābit | 1. Person 1. nōminitābimus 2. Person 2. nōminitābitis 3. Person 3. nōminitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. nōminitābam 2. Person 2. nōminitābās 3. Person 3. nōminitābat | 1. Person 1. nōminitābāmus 2. Person 2. nōminitābātis 3. Person 3. nōminitābant |
Perfekt | 1. Person 1. nōminitāvī 2. Person 2. nōminitāvisti 3. Person 3. nōminitāvit | 1. Person 1. nōminitāvimus 2. Person 2. nōminitāvistis 3. Person 3. nōminitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. nōminitāverō 2. Person 2. nōminitāveris 3. Person 3. nōminitāverit | 1. Person 1. nōminitāverimus 2. Person 2. nōminitāveritis 3. Person 3. nōminitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. nōminitāveram 2. Person 2. nōminitāverās 3. Person 3. nōminitāverat | 1. Person 1. nōminitāverāmus 2. Person 2. nōminitāverātis 3. Person 3. nōminitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. nōminitem 2. Person 2. nōminitēs 3. Person 3. nōminitet | 1. Person 1. nōminitēmus 2. Person 2. nōminitētis 3. Person 3. nōminitent |
Imperfekt | 1. Person 1. nōminitārem 2. Person 2. nōminitārēs 3. Person 3. nōminitāret | 1. Person 1. nōminitārēmus 2. Person 2. nōminitārētis 3. Person 3. nōminitārent |
Perfekt | 1. Person 1. nōminitāverim 2. Person 2. nōminitāveris 3. Person 3. nōminitāverit | 1. Person 1. nōminitāverimus 2. Person 2. nōminitāveritis 3. Person 3. nōminitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. nōminitāvissem 2. Person 2. nōminitāvissēs 3. Person 3. nōminitāvisset | 1. Person 1. nōminitāvissēmus 2. Person 2. nōminitāvissētis 3. Person 3. nōminitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | nōminitā! | nōminitāte! |
Futur | 2. Person 2. nōminitāto! 3. Person 3. nōminitāto! | 2. Person 2. nōminitātōte! 3. Person 3. nōminitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | nōminitāre |
Perfekt | nōminitāvisse |
Futur | nōminitātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | nōminitāns, nōminitantis |
Futur | nōminitātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | nōminitandī |
---|---|
Dativ | nōminitandō |
Akkusativ | ad nōminitandum |
Ablativ | nōminitandō |
Supinum
nōminitātum |