nobilitare
<ō, āvī, ātum 1.> ||nobilis||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. nōbilitō 2. Person 2. nōbilitās 3. Person 3. nōbilitat | 1. Person 1. nōbilitāmus 2. Person 2. nōbilitātis 3. Person 3. nōbilitant |
Futur | 1. Person 1. nōbilitābō 2. Person 2. nōbilitābis 3. Person 3. nōbilitābit | 1. Person 1. nōbilitābimus 2. Person 2. nōbilitābitis 3. Person 3. nōbilitābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. nōbilitābam 2. Person 2. nōbilitābās 3. Person 3. nōbilitābat | 1. Person 1. nōbilitābāmus 2. Person 2. nōbilitābātis 3. Person 3. nōbilitābant |
Perfekt | 1. Person 1. nōbilitāvī 2. Person 2. nōbilitāvisti 3. Person 3. nōbilitāvit | 1. Person 1. nōbilitāvimus 2. Person 2. nōbilitāvistis 3. Person 3. nōbilitāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. nōbilitāverō 2. Person 2. nōbilitāveris 3. Person 3. nōbilitāverit | 1. Person 1. nōbilitāverimus 2. Person 2. nōbilitāveritis 3. Person 3. nōbilitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. nōbilitāveram 2. Person 2. nōbilitāverās 3. Person 3. nōbilitāverat | 1. Person 1. nōbilitāverāmus 2. Person 2. nōbilitāverātis 3. Person 3. nōbilitāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. nōbilitem 2. Person 2. nōbilitēs 3. Person 3. nōbilitet | 1. Person 1. nōbilitēmus 2. Person 2. nōbilitētis 3. Person 3. nōbilitent |
Imperfekt | 1. Person 1. nōbilitārem 2. Person 2. nōbilitārēs 3. Person 3. nōbilitāret | 1. Person 1. nōbilitārēmus 2. Person 2. nōbilitārētis 3. Person 3. nōbilitārent |
Perfekt | 1. Person 1. nōbilitāverim 2. Person 2. nōbilitāveris 3. Person 3. nōbilitāverit | 1. Person 1. nōbilitāverimus 2. Person 2. nōbilitāveritis 3. Person 3. nōbilitāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. nōbilitāvissem 2. Person 2. nōbilitāvissēs 3. Person 3. nōbilitāvisset | 1. Person 1. nōbilitāvissēmus 2. Person 2. nōbilitāvissētis 3. Person 3. nōbilitāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | nōbilitā! | nōbilitāte! |
Futur | 2. Person 2. nōbilitāto! 3. Person 3. nōbilitāto! | 2. Person 2. nōbilitātōte! 3. Person 3. nōbilitanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | nōbilitāre |
Perfekt | nōbilitāvisse |
Futur | nōbilitātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | nōbilitāns, nōbilitantis |
Futur | nōbilitātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | nōbilitandī |
---|---|
Dativ | nōbilitandō |
Akkusativ | ad nōbilitandum |
Ablativ | nōbilitandō |
Supinum
nōbilitātum |