mutire
<iō, īvī, ītum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- mūtīre → siehe „muttīre“mūtīre → siehe „muttīre“
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. mūtīō 2. Person 2. mūtīs 3. Person 3. mūtīt | 1. Person 1. mūtīmus 2. Person 2. mūtītis 3. Person 3. mūtīunt |
| Futur | 1. Person 1. mūtīam 2. Person 2. mūtīes 3. Person 3. mūtīet | 1. Person 1. mūtīemus 2. Person 2. mūtīetis 3. Person 3. mūtīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. mūtīebam 2. Person 2. mūtīebās 3. Person 3. mūtīebat | 1. Person 1. mūtīebāmus 2. Person 2. mūtīebātis 3. Person 3. mūtīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. mūtīvī 2. Person 2. mūtīvisti 3. Person 3. mūtīvit | 1. Person 1. mūtīvimus 2. Person 2. mūtīvistis 3. Person 3. mūtīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. mūtīverō 2. Person 2. mūtīveris 3. Person 3. mūtīverit | 1. Person 1. mūtīverimus 2. Person 2. mūtīveritis 3. Person 3. mūtīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. mūtīveram 2. Person 2. mūtīverās 3. Person 3. mūtīverat | 1. Person 1. mūtīverāmus 2. Person 2. mūtīverātis 3. Person 3. mūtīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. mūtīam 2. Person 2. mūtīās 3. Person 3. mūtīat | 1. Person 1. mūtīāmus 2. Person 2. mūtīātis 3. Person 3. mūtīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. mūtīrem 2. Person 2. mūtīrēs 3. Person 3. mūtīret | 1. Person 1. mūtīrēmus 2. Person 2. mūtīrētis 3. Person 3. mūtīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. mūtīverim 2. Person 2. mūtīveris 3. Person 3. mūtīverit | 1. Person 1. mūtīverimus 2. Person 2. mūtīveritis 3. Person 3. mūtīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. mūtīvissem 2. Person 2. mūtīvissēs 3. Person 3. mūtīvisset | 1. Person 1. mūtīvissēmus 2. Person 2. mūtīvissētis 3. Person 3. mūtīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | mūtī! | mūtīte! |
| Futur | 2. Person 2. mūtīto! 3. Person 3. mūtīto! | 2. Person 2. mūtītōte! 3. Person 3. mūtīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | mūtīre |
| Perfekt | mūtīvisse |
| Futur | mūtītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | mūtīens, mūtīentis |
| Futur | mūtītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | mūtīendī |
|---|---|
| Dativ | mūtīendō |
| Akkusativ | ad mūtīendum |
| Ablativ | mūtīendō |
Supinum
| mūtītum |