mertare
<ō, mertare, - 1.> (altlateinischaltl.)Übersicht aller Übersetzungen
- mertāre → siehe „mersāre“mertāre → siehe „mersāre“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. mertō 2. Person 2. mertās 3. Person 3. mertat | 1. Person 1. mertāmus 2. Person 2. mertātis 3. Person 3. mertant |
Futur | 1. Person 1. mertābō 2. Person 2. mertābis 3. Person 3. mertābit | 1. Person 1. mertābimus 2. Person 2. mertābitis 3. Person 3. mertābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. mertābam 2. Person 2. mertābās 3. Person 3. mertābat | 1. Person 1. mertābāmus 2. Person 2. mertābātis 3. Person 3. mertābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. mertem 2. Person 2. mertēs 3. Person 3. mertet | 1. Person 1. mertēmus 2. Person 2. mertētis 3. Person 3. mertent |
Imperfekt | 1. Person 1. mertārem 2. Person 2. mertārēs 3. Person 3. mertāret | 1. Person 1. mertārēmus 2. Person 2. mertārētis 3. Person 3. mertārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | mertā! | mertāte! |
Futur | 2. Person 2. mertāto! 3. Person 3. mertāto! | 2. Person 2. mertātōte! 3. Person 3. mertanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | mertāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | mertāns, mertantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | mertandī |
---|---|
Dativ | mertandō |
Akkusativ | ad mertandum |
Ablativ | mertandō |
Supinum
- |