mancipare
<ō, āvī, ātum 1.> ||manceps|| (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. mancipō 2. Person 2. mancipās 3. Person 3. mancipat | 1. Person 1. mancipāmus 2. Person 2. mancipātis 3. Person 3. mancipant |
| Futur | 1. Person 1. mancipābō 2. Person 2. mancipābis 3. Person 3. mancipābit | 1. Person 1. mancipābimus 2. Person 2. mancipābitis 3. Person 3. mancipābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. mancipābam 2. Person 2. mancipābās 3. Person 3. mancipābat | 1. Person 1. mancipābāmus 2. Person 2. mancipābātis 3. Person 3. mancipābant |
| Perfekt | 1. Person 1. mancipāvī 2. Person 2. mancipāvisti 3. Person 3. mancipāvit | 1. Person 1. mancipāvimus 2. Person 2. mancipāvistis 3. Person 3. mancipāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. mancipāverō 2. Person 2. mancipāveris 3. Person 3. mancipāverit | 1. Person 1. mancipāverimus 2. Person 2. mancipāveritis 3. Person 3. mancipāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. mancipāveram 2. Person 2. mancipāverās 3. Person 3. mancipāverat | 1. Person 1. mancipāverāmus 2. Person 2. mancipāverātis 3. Person 3. mancipāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. mancipem 2. Person 2. mancipēs 3. Person 3. mancipet | 1. Person 1. mancipēmus 2. Person 2. mancipētis 3. Person 3. mancipent |
| Imperfekt | 1. Person 1. mancipārem 2. Person 2. mancipārēs 3. Person 3. mancipāret | 1. Person 1. mancipārēmus 2. Person 2. mancipārētis 3. Person 3. mancipārent |
| Perfekt | 1. Person 1. mancipāverim 2. Person 2. mancipāveris 3. Person 3. mancipāverit | 1. Person 1. mancipāverimus 2. Person 2. mancipāveritis 3. Person 3. mancipāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. mancipāvissem 2. Person 2. mancipāvissēs 3. Person 3. mancipāvisset | 1. Person 1. mancipāvissēmus 2. Person 2. mancipāvissētis 3. Person 3. mancipāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | mancipā! | mancipāte! |
| Futur | 2. Person 2. mancipāto! 3. Person 3. mancipāto! | 2. Person 2. mancipātōte! 3. Person 3. mancipanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | mancipāre |
| Perfekt | mancipāvisse |
| Futur | mancipātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | mancipāns, mancipantis |
| Futur | mancipātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | mancipandī |
|---|---|
| Dativ | mancipandō |
| Akkusativ | ad mancipandum |
| Ablativ | mancipandō |
Supinum
| mancipātum |