luxuriare
<ō, āvī, ātum 1.> luxuriārī <or, ātus sum 1.> ||luxus1||T. Livius Liv.,P. Ovidius Naso Ov.Übersicht aller Übersetzungen
- laetitia luxuriatdie Fröhlichkeit steigt zu Kopflaetitia luxuriat
- lustig umherspringenluxuriāre poetischpoetluxuriāre poetischpoet
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. luxuriō 2. Person 2. luxuriās 3. Person 3. luxuriat | 1. Person 1. luxuriāmus 2. Person 2. luxuriātis 3. Person 3. luxuriant |
| Futur | 1. Person 1. luxuriābō 2. Person 2. luxuriābis 3. Person 3. luxuriābit | 1. Person 1. luxuriābimus 2. Person 2. luxuriābitis 3. Person 3. luxuriābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. luxuriābam 2. Person 2. luxuriābās 3. Person 3. luxuriābat | 1. Person 1. luxuriābāmus 2. Person 2. luxuriābātis 3. Person 3. luxuriābant |
| Perfekt | 1. Person 1. luxuriāvī 2. Person 2. luxuriāvisti 3. Person 3. luxuriāvit | 1. Person 1. luxuriāvimus 2. Person 2. luxuriāvistis 3. Person 3. luxuriāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. luxuriāverō 2. Person 2. luxuriāveris 3. Person 3. luxuriāverit | 1. Person 1. luxuriāverimus 2. Person 2. luxuriāveritis 3. Person 3. luxuriāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. luxuriāveram 2. Person 2. luxuriāverās 3. Person 3. luxuriāverat | 1. Person 1. luxuriāverāmus 2. Person 2. luxuriāverātis 3. Person 3. luxuriāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. luxuriem 2. Person 2. luxuriēs 3. Person 3. luxuriet | 1. Person 1. luxuriēmus 2. Person 2. luxuriētis 3. Person 3. luxurient |
| Imperfekt | 1. Person 1. luxuriārem 2. Person 2. luxuriārēs 3. Person 3. luxuriāret | 1. Person 1. luxuriārēmus 2. Person 2. luxuriārētis 3. Person 3. luxuriārent |
| Perfekt | 1. Person 1. luxuriāverim 2. Person 2. luxuriāveris 3. Person 3. luxuriāverit | 1. Person 1. luxuriāverimus 2. Person 2. luxuriāveritis 3. Person 3. luxuriāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. luxuriāvissem 2. Person 2. luxuriāvissēs 3. Person 3. luxuriāvisset | 1. Person 1. luxuriāvissēmus 2. Person 2. luxuriāvissētis 3. Person 3. luxuriāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | luxuriā! | luxuriāte! |
| Futur | 2. Person 2. luxuriāto! 3. Person 3. luxuriāto! | 2. Person 2. luxuriātōte! 3. Person 3. luxurianto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | luxuriāre |
| Perfekt | luxuriāvisse |
| Futur | luxuriātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | luxuriāns, luxuriantis |
| Futur | luxuriātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | luxuriandī |
|---|---|
| Dativ | luxuriandō |
| Akkusativ | ad luxuriandum |
| Ablativ | luxuriandō |
Supinum
| luxuriātum |