liquefacere
<faciō, fēcī, factum 3.> ||liquere||Übersicht aller Übersetzungen
- entnerven, schwächenliquē-facere figurativ, in übertragenem Sinnfigliquē-facere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- voluptatibus liquefactusdurch Sinneslüste geschwächtvoluptatibus liquefactus
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. liquēfaciō 2. Person 2. liquēfacis 3. Person 3. liquēfacit | 1. Person 1. liquēfacimus 2. Person 2. liquēfacitis 3. Person 3. liquēfaciunt |
| Futur | 1. Person 1. liquēfaciam 2. Person 2. liquēfaciēs 3. Person 3. liquēfaciet | 1. Person 1. liquēfaciēmus 2. Person 2. liquēfaciētis 3. Person 3. liquēfacient |
| Imperfekt | 1. Person 1. liquēfaciēbam 2. Person 2. liquēfaciēbās 3. Person 3. liquēfaciēbat | 1. Person 1. liquēfaciēbāmus 2. Person 2. liquēfaciēbātis 3. Person 3. liquēfaciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. liquēfēcī 2. Person 2. liquēfēcistī 3. Person 3. liquēfēcit | 1. Person 1. liquēfēcimus 2. Person 2. liquēfēcistis 3. Person 3. liquēfēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. liquēfēcerō 2. Person 2. liquēfēceris 3. Person 3. liquēfēcerit | 1. Person 1. liquēfēcerimus 2. Person 2. liquēfēceritis 3. Person 3. liquēfēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. liquēfēceram 2. Person 2. liquēfēcerās 3. Person 3. liquēfēcerat | 1. Person 1. liquēfēcerāmus 2. Person 2. liquēfēcerātis 3. Person 3. liquēfēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. liquēfaciam 2. Person 2. liquēfaciās 3. Person 3. liquēfaciat | 1. Person 1. liquēfaciāmus 2. Person 2. liquēfaciātis 3. Person 3. liquēfaciant |
| Imperfekt | 1. Person 1. liquēfacerem 2. Person 2. liquēfacerēs 3. Person 3. liquēfaceret | 1. Person 1. liquēfacerēmus 2. Person 2. liquēfacerētis 3. Person 3. liquēfacerent |
| Perfekt | 1. Person 1. liquēfēcerim 2. Person 2. liquēfēceris 3. Person 3. liquēfēcerit | 1. Person 1. liquēfēcerimus 2. Person 2. liquēfēceritis 3. Person 3. liquēfēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. liquēfēcissem 2. Person 2. liquēfēcissēs 3. Person 3. liquēfēcisset | 1. Person 1. liquēfēcissēmus 2. Person 2. liquēfēcissētis 3. Person 3. liquēfēcissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | liquēfac | liquēfacite |
| Futur | 2. Person 2. liquēfacitō 3. Person 3. liquēfacitō | 2. Person 2. liquēfacitōte 3. Person 3. liquēfaciuntō |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | liquēfacere |
| Perfekt | liquēfēcisse |
| Futur | liquēfactūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | liquēfaciēns, facientis |
| Futur | liquēfactūrus,a ,um |
Gerundium
| Genitiv | liquēfaciendī |
|---|---|
| Dativ | liquēfaciendō |
| Akkusativ | ad liquefaciendum |
| Ablativ | liquēfaciendō |
Supinum
| liquēfactum |