iurare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||ius1||Übersicht aller Übersetzungen
- sich zu etwas verschwören
- iurare in aliquemsich gegen jemanden verschwöreniurare in aliquem
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. iūrō 2. Person 2. iūrās 3. Person 3. iūrat | 1. Person 1. iūrāmus 2. Person 2. iūrātis 3. Person 3. iūrant |
| Futur | 1. Person 1. iūrābō 2. Person 2. iūrābis 3. Person 3. iūrābit | 1. Person 1. iūrābimus 2. Person 2. iūrābitis 3. Person 3. iūrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. iūrābam 2. Person 2. iūrābās 3. Person 3. iūrābat | 1. Person 1. iūrābāmus 2. Person 2. iūrābātis 3. Person 3. iūrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. iūrāvī 2. Person 2. iūrāvisti 3. Person 3. iūrāvit | 1. Person 1. iūrāvimus 2. Person 2. iūrāvistis 3. Person 3. iūrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. iūrāverō 2. Person 2. iūrāveris 3. Person 3. iūrāverit | 1. Person 1. iūrāverimus 2. Person 2. iūrāveritis 3. Person 3. iūrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. iūrāveram 2. Person 2. iūrāverās 3. Person 3. iūrāverat | 1. Person 1. iūrāverāmus 2. Person 2. iūrāverātis 3. Person 3. iūrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. iūrem 2. Person 2. iūrēs 3. Person 3. iūret | 1. Person 1. iūrēmus 2. Person 2. iūrētis 3. Person 3. iūrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. iūrārem 2. Person 2. iūrārēs 3. Person 3. iūrāret | 1. Person 1. iūrārēmus 2. Person 2. iūrārētis 3. Person 3. iūrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. iūrāverim 2. Person 2. iūrāveris 3. Person 3. iūrāverit | 1. Person 1. iūrāverimus 2. Person 2. iūrāveritis 3. Person 3. iūrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. iūrāvissem 2. Person 2. iūrāvissēs 3. Person 3. iūrāvisset | 1. Person 1. iūrāvissēmus 2. Person 2. iūrāvissētis 3. Person 3. iūrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | iūrā! | iūrāte! |
| Futur | 2. Person 2. iūrāto! 3. Person 3. iūrāto! | 2. Person 2. iūrātōte! 3. Person 3. iūranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | iūrāre |
| Perfekt | iūrāvisse |
| Futur | iūrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | iūrāns, iūrantis |
| Futur | iūrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | iūrandī |
|---|---|
| Dativ | iūrandō |
| Akkusativ | ad iūrandum |
| Ablativ | iūrandō |
Supinum
| iūrātum |
iurare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> ||ius1||Übersicht aller Übersetzungen
- durch Schwur bekräftigen, versprecheniūrāreiūrāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. iūrō 2. Person 2. iūrās 3. Person 3. iūrat | 1. Person 1. iūrāmus 2. Person 2. iūrātis 3. Person 3. iūrant |
| Futur | 1. Person 1. iūrābō 2. Person 2. iūrābis 3. Person 3. iūrābit | 1. Person 1. iūrābimus 2. Person 2. iūrābitis 3. Person 3. iūrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. iūrābam 2. Person 2. iūrābās 3. Person 3. iūrābat | 1. Person 1. iūrābāmus 2. Person 2. iūrābātis 3. Person 3. iūrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. iūrāvī 2. Person 2. iūrāvisti 3. Person 3. iūrāvit | 1. Person 1. iūrāvimus 2. Person 2. iūrāvistis 3. Person 3. iūrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. iūrāverō 2. Person 2. iūrāveris 3. Person 3. iūrāverit | 1. Person 1. iūrāverimus 2. Person 2. iūrāveritis 3. Person 3. iūrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. iūrāveram 2. Person 2. iūrāverās 3. Person 3. iūrāverat | 1. Person 1. iūrāverāmus 2. Person 2. iūrāverātis 3. Person 3. iūrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. iūrem 2. Person 2. iūrēs 3. Person 3. iūret | 1. Person 1. iūrēmus 2. Person 2. iūrētis 3. Person 3. iūrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. iūrārem 2. Person 2. iūrārēs 3. Person 3. iūrāret | 1. Person 1. iūrārēmus 2. Person 2. iūrārētis 3. Person 3. iūrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. iūrāverim 2. Person 2. iūrāveris 3. Person 3. iūrāverit | 1. Person 1. iūrāverimus 2. Person 2. iūrāveritis 3. Person 3. iūrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. iūrāvissem 2. Person 2. iūrāvissēs 3. Person 3. iūrāvisset | 1. Person 1. iūrāvissēmus 2. Person 2. iūrāvissētis 3. Person 3. iūrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | iūrā! | iūrāte! |
| Futur | 2. Person 2. iūrāto! 3. Person 3. iūrāto! | 2. Person 2. iūrātōte! 3. Person 3. iūranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | iūrāre |
| Perfekt | iūrāvisse |
| Futur | iūrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | iūrāns, iūrantis |
| Futur | iūrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | iūrandī |
|---|---|
| Dativ | iūrandō |
| Akkusativ | ad iūrandum |
| Ablativ | iūrandō |
Supinum
| iūrātum |