irrumare
<ō, ir-rumare, ātum 1.>C. Valerius Catullus Catul.,M. Valerius Martialis Mart.Übersicht aller Übersetzungen
- Oralverkehr betreibenir-rumāreir-rumāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. irrumō 2. Person 2. irrumās 3. Person 3. irrumat | 1. Person 1. irrumāmus 2. Person 2. irrumātis 3. Person 3. irrumant |
| Futur | 1. Person 1. irrumābō 2. Person 2. irrumābis 3. Person 3. irrumābit | 1. Person 1. irrumābimus 2. Person 2. irrumābitis 3. Person 3. irrumābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. irrumābam 2. Person 2. irrumābās 3. Person 3. irrumābat | 1. Person 1. irrumābāmus 2. Person 2. irrumābātis 3. Person 3. irrumābant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. irrumem 2. Person 2. irrumēs 3. Person 3. irrumet | 1. Person 1. irrumēmus 2. Person 2. irrumētis 3. Person 3. irrument |
| Imperfekt | 1. Person 1. irrumārem 2. Person 2. irrumārēs 3. Person 3. irrumāret | 1. Person 1. irrumārēmus 2. Person 2. irrumārētis 3. Person 3. irrumārent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | irrumā! | irrumāte! |
| Futur | 2. Person 2. irrumāto! 3. Person 3. irrumāto! | 2. Person 2. irrumātōte! 3. Person 3. irrumanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | irrumāre |
| Perfekt | - |
| Futur | irrumātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | irrumāns, irrumantis |
| Futur | irrumātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | irrumandī |
|---|---|
| Dativ | irrumandō |
| Akkusativ | ad irrumandum |
| Ablativ | irrumandō |
Supinum
| irrumātum |