irrigare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- leitenir-rigāre (vorklassischvkl.) poetischpoetir-rigāre (vorklassischvkl.) poetischpoet
- bewässern, überschwemmenir-rigāreir-rigāre
- erfrischen (fessos artūs die müden Glieder)ir-rigāre (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfigir-rigāre (nachklassischnachkl.) figurativ, in übertragenem Sinnfig
- irrigare plagis aliquemT. Maccius Plautus Plaut. humorvoll, scherzhafthumjemanden verprügelnirrigare plagis aliquemT. Maccius Plautus Plaut. humorvoll, scherzhafthum
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. irrigō 2. Person 2. irrigās 3. Person 3. irrigat | 1. Person 1. irrigāmus 2. Person 2. irrigātis 3. Person 3. irrigant |
| Futur | 1. Person 1. irrigābō 2. Person 2. irrigābis 3. Person 3. irrigābit | 1. Person 1. irrigābimus 2. Person 2. irrigābitis 3. Person 3. irrigābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. irrigābam 2. Person 2. irrigābās 3. Person 3. irrigābat | 1. Person 1. irrigābāmus 2. Person 2. irrigābātis 3. Person 3. irrigābant |
| Perfekt | 1. Person 1. irrigāvī 2. Person 2. irrigāvisti 3. Person 3. irrigāvit | 1. Person 1. irrigāvimus 2. Person 2. irrigāvistis 3. Person 3. irrigāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. irrigāverō 2. Person 2. irrigāveris 3. Person 3. irrigāverit | 1. Person 1. irrigāverimus 2. Person 2. irrigāveritis 3. Person 3. irrigāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. irrigāveram 2. Person 2. irrigāverās 3. Person 3. irrigāverat | 1. Person 1. irrigāverāmus 2. Person 2. irrigāverātis 3. Person 3. irrigāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. irrigem 2. Person 2. irrigēs 3. Person 3. irriget | 1. Person 1. irrigēmus 2. Person 2. irrigētis 3. Person 3. irrigent |
| Imperfekt | 1. Person 1. irrigārem 2. Person 2. irrigārēs 3. Person 3. irrigāret | 1. Person 1. irrigārēmus 2. Person 2. irrigārētis 3. Person 3. irrigārent |
| Perfekt | 1. Person 1. irrigāverim 2. Person 2. irrigāveris 3. Person 3. irrigāverit | 1. Person 1. irrigāverimus 2. Person 2. irrigāveritis 3. Person 3. irrigāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. irrigāvissem 2. Person 2. irrigāvissēs 3. Person 3. irrigāvisset | 1. Person 1. irrigāvissēmus 2. Person 2. irrigāvissētis 3. Person 3. irrigāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | irrigā! | irrigāte! |
| Futur | 2. Person 2. irrigāto! 3. Person 3. irrigāto! | 2. Person 2. irrigātōte! 3. Person 3. irriganto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | irrigāre |
| Perfekt | irrigāvisse |
| Futur | irrigātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | irrigāns, irrigantis |
| Futur | irrigātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | irrigandī |
|---|---|
| Dativ | irrigandō |
| Akkusativ | ad irrigandum |
| Ablativ | irrigandō |
Supinum
| irrigātum |