involare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- sich stürzen (aliquid auf etwas)in-volārein-volāre
- sich stürmisch bemächtigen (in aliquid/aliquid einer Sache)in-volārein-volāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. involō 2. Person 2. involās 3. Person 3. involat | 1. Person 1. involāmus 2. Person 2. involātis 3. Person 3. involant |
| Futur | 1. Person 1. involābō 2. Person 2. involābis 3. Person 3. involābit | 1. Person 1. involābimus 2. Person 2. involābitis 3. Person 3. involābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. involābam 2. Person 2. involābās 3. Person 3. involābat | 1. Person 1. involābāmus 2. Person 2. involābātis 3. Person 3. involābant |
| Perfekt | 1. Person 1. involāvī 2. Person 2. involāvisti 3. Person 3. involāvit | 1. Person 1. involāvimus 2. Person 2. involāvistis 3. Person 3. involāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. involāverō 2. Person 2. involāveris 3. Person 3. involāverit | 1. Person 1. involāverimus 2. Person 2. involāveritis 3. Person 3. involāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. involāveram 2. Person 2. involāverās 3. Person 3. involāverat | 1. Person 1. involāverāmus 2. Person 2. involāverātis 3. Person 3. involāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. involem 2. Person 2. involēs 3. Person 3. involet | 1. Person 1. involēmus 2. Person 2. involētis 3. Person 3. involent |
| Imperfekt | 1. Person 1. involārem 2. Person 2. involārēs 3. Person 3. involāret | 1. Person 1. involārēmus 2. Person 2. involārētis 3. Person 3. involārent |
| Perfekt | 1. Person 1. involāverim 2. Person 2. involāveris 3. Person 3. involāverit | 1. Person 1. involāverimus 2. Person 2. involāveritis 3. Person 3. involāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. involāvissem 2. Person 2. involāvissēs 3. Person 3. involāvisset | 1. Person 1. involāvissēmus 2. Person 2. involāvissētis 3. Person 3. involāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | involā! | involāte! |
| Futur | 2. Person 2. involāto! 3. Person 3. involāto! | 2. Person 2. involātōte! 3. Person 3. involanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | involāre |
| Perfekt | involāvisse |
| Futur | involātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | involāns, involantis |
| Futur | involātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | involandī |
|---|---|
| Dativ | involandō |
| Akkusativ | ad involandum |
| Ablativ | involandō |
Supinum
| involātum |