invisere
<vīsō, vīsī, (vīsum) 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- sehen nach, besichtigenin-vīserein-vīsere
- erblickenin-vīsere C. Valerius CatullusCatul.in-vīsere C. Valerius CatullusCatul.
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. invīsō 2. Person 2. invīsis 3. Person 3. invīsit | 1. Person 1. invīsimus 2. Person 2. invīsitis 3. Person 3. invīsunt |
| Futur | 1. Person 1. invīsam 2. Person 2. invīses 3. Person 3. invīset | 1. Person 1. invīsemus 2. Person 2. invīsetis 3. Person 3. invīsent |
| Imperfekt | 1. Person 1. invīsebam 2. Person 2. invīsebās 3. Person 3. invīsebat | 1. Person 1. invīsebāmus 2. Person 2. invīsebātis 3. Person 3. invīsebant |
| Perfekt | 1. Person 1. invīsī 2. Person 2. invīsisti 3. Person 3. invīsit | 1. Person 1. invīsimus 2. Person 2. invīsistis 3. Person 3. invīsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. invīserō 2. Person 2. invīseris 3. Person 3. invīserit | 1. Person 1. invīserimus 2. Person 2. invīseritis 3. Person 3. invīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. invīseram 2. Person 2. invīserās 3. Person 3. invīserat | 1. Person 1. invīserāmus 2. Person 2. invīserātis 3. Person 3. invīserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. invīsam 2. Person 2. invīsās 3. Person 3. invīsat | 1. Person 1. invīsāmus 2. Person 2. invīsātis 3. Person 3. invīsant |
| Imperfekt | 1. Person 1. invīserem 2. Person 2. invīserēs 3. Person 3. invīseret | 1. Person 1. invīserēmus 2. Person 2. invīserētis 3. Person 3. invīserent |
| Perfekt | 1. Person 1. invīserim 2. Person 2. invīseris 3. Person 3. invīserit | 1. Person 1. invīserimus 2. Person 2. invīseritis 3. Person 3. invīserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. invīsissem 2. Person 2. invīsissēs 3. Person 3. invīsisset | 1. Person 1. invīsissēmus 2. Person 2. invīsissētis 3. Person 3. invīsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | invīse! | invīsite! |
| Futur | 2. Person 2. invīsito! 3. Person 3. invīsito! | 2. Person 2. invīsitōte! 3. Person 3. invīsunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | invīsere |
| Perfekt | invīsisse |
| Futur | invīsūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | invīsens, invīsentis |
| Futur | invīsūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | invīsendī |
|---|---|
| Dativ | invīsendō |
| Akkusativ | ad invīsendum |
| Ablativ | invīsendō |
Supinum
| invīsum |