invidere
<videō, vīdī, vīsum 2.>Übersicht aller Übersetzungen
- beneidenin-vidēremissgönnen (alicui/alicuius jemanden), (alicuius/alicui rei / aliquid / (in) re um etwas), (quod/ut/ne +Infinitiv inf /+accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI dass/dass nicht/zu)in-vidērein-vidēre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. invidēō 2. Person 2. invidēs 3. Person 3. invidēt | 1. Person 1. invidēmus 2. Person 2. invidētis 3. Person 3. invidēnt |
| Futur | 1. Person 1. invidēbō 2. Person 2. invidēbis 3. Person 3. invidēbit | 1. Person 1. invidēbimus 2. Person 2. invidēbitis 3. Person 3. invidēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. invidēbam 2. Person 2. invidēbās 3. Person 3. invidēbat | 1. Person 1. invidēbāmus 2. Person 2. invidēbātis 3. Person 3. invidēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. invidī 2. Person 2. invidisti 3. Person 3. invidit | 1. Person 1. invidimus 2. Person 2. invidistis 3. Person 3. invidērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. inviderō 2. Person 2. invideris 3. Person 3. inviderit | 1. Person 1. inviderimus 2. Person 2. invideritis 3. Person 3. inviderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. invideram 2. Person 2. inviderās 3. Person 3. inviderat | 1. Person 1. inviderāmus 2. Person 2. inviderātis 3. Person 3. inviderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. invidēam 2. Person 2. invidēās 3. Person 3. invidēat | 1. Person 1. invidēāmus 2. Person 2. invidēātis 3. Person 3. invidēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. invidērem 2. Person 2. invidērēs 3. Person 3. invidēret | 1. Person 1. invidērēmus 2. Person 2. invidērētis 3. Person 3. invidērent |
| Perfekt | 1. Person 1. inviderim 2. Person 2. invideris 3. Person 3. inviderit | 1. Person 1. inviderimus 2. Person 2. invideritis 3. Person 3. inviderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. invidissem 2. Person 2. invidissēs 3. Person 3. invidisset | 1. Person 1. invidissēmus 2. Person 2. invidissētis 3. Person 3. invidissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | invidē! | invidēte! |
| Futur | 2. Person 2. invidēto! 3. Person 3. invidēto! | 2. Person 2. invidētōte! 3. Person 3. invidēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | invidēre |
| Perfekt | invidisse |
| Futur | invisūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | invidēns, invidēntis |
| Futur | invisūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | invidēndī |
|---|---|
| Dativ | invidēndō |
| Akkusativ | ad invidēndum |
| Ablativ | invidēndō |
Supinum
| invisum |