invalescere
<valēscō, valuī, - 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. invalēscō 2. Person 2. invalēscis 3. Person 3. invalēscit | 1. Person 1. invalēscimus 2. Person 2. invalēscitis 3. Person 3. invalēscunt |
| Futur | 1. Person 1. invalēscam 2. Person 2. invalēsces 3. Person 3. invalēscet | 1. Person 1. invalēscemus 2. Person 2. invalēscetis 3. Person 3. invalēscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. invalēscebam 2. Person 2. invalēscebās 3. Person 3. invalēscebat | 1. Person 1. invalēscebāmus 2. Person 2. invalēscebātis 3. Person 3. invalēscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. invaluī 2. Person 2. invaluisti 3. Person 3. invaluit | 1. Person 1. invaluimus 2. Person 2. invaluistis 3. Person 3. invaluērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. invaluerō 2. Person 2. invalueris 3. Person 3. invaluerit | 1. Person 1. invaluerimus 2. Person 2. invalueritis 3. Person 3. invaluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. invalueram 2. Person 2. invaluerās 3. Person 3. invaluerat | 1. Person 1. invaluerāmus 2. Person 2. invaluerātis 3. Person 3. invaluerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. invalēscam 2. Person 2. invalēscās 3. Person 3. invalēscat | 1. Person 1. invalēscāmus 2. Person 2. invalēscātis 3. Person 3. invalēscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. invalēscerem 2. Person 2. invalēscerēs 3. Person 3. invalēsceret | 1. Person 1. invalēscerēmus 2. Person 2. invalēscerētis 3. Person 3. invalēscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. invaluerim 2. Person 2. invalueris 3. Person 3. invaluerit | 1. Person 1. invaluerimus 2. Person 2. invalueritis 3. Person 3. invaluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. invaluissem 2. Person 2. invaluissēs 3. Person 3. invaluisset | 1. Person 1. invaluissēmus 2. Person 2. invaluissētis 3. Person 3. invaluissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | invalēsce! | invalēscite! |
| Futur | 2. Person 2. invalēscito! 3. Person 3. invalēscito! | 2. Person 2. invalēscitōte! 3. Person 3. invalēscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | invalēscere |
| Perfekt | invaluisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | invalēscens, invalēscentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | invalēscendī |
|---|---|
| Dativ | invalēscendō |
| Akkusativ | ad invalēscendum |
| Ablativ | invalēscendō |
Supinum
| - |