inumbrare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- verdunkelnin-umbrārein-umbrāre
- in-umbrāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inumbrō 2. Person 2. inumbrās 3. Person 3. inumbrat | 1. Person 1. inumbrāmus 2. Person 2. inumbrātis 3. Person 3. inumbrant |
Futur | 1. Person 1. inumbrābō 2. Person 2. inumbrābis 3. Person 3. inumbrābit | 1. Person 1. inumbrābimus 2. Person 2. inumbrābitis 3. Person 3. inumbrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. inumbrābam 2. Person 2. inumbrābās 3. Person 3. inumbrābat | 1. Person 1. inumbrābāmus 2. Person 2. inumbrābātis 3. Person 3. inumbrābant |
Perfekt | 1. Person 1. inumbrāvī 2. Person 2. inumbrāvisti 3. Person 3. inumbrāvit | 1. Person 1. inumbrāvimus 2. Person 2. inumbrāvistis 3. Person 3. inumbrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inumbrāverō 2. Person 2. inumbrāveris 3. Person 3. inumbrāverit | 1. Person 1. inumbrāverimus 2. Person 2. inumbrāveritis 3. Person 3. inumbrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inumbrāveram 2. Person 2. inumbrāverās 3. Person 3. inumbrāverat | 1. Person 1. inumbrāverāmus 2. Person 2. inumbrāverātis 3. Person 3. inumbrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inumbrem 2. Person 2. inumbrēs 3. Person 3. inumbret | 1. Person 1. inumbrēmus 2. Person 2. inumbrētis 3. Person 3. inumbrent |
Imperfekt | 1. Person 1. inumbrārem 2. Person 2. inumbrārēs 3. Person 3. inumbrāret | 1. Person 1. inumbrārēmus 2. Person 2. inumbrārētis 3. Person 3. inumbrārent |
Perfekt | 1. Person 1. inumbrāverim 2. Person 2. inumbrāveris 3. Person 3. inumbrāverit | 1. Person 1. inumbrāverimus 2. Person 2. inumbrāveritis 3. Person 3. inumbrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inumbrāvissem 2. Person 2. inumbrāvissēs 3. Person 3. inumbrāvisset | 1. Person 1. inumbrāvissēmus 2. Person 2. inumbrāvissētis 3. Person 3. inumbrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inumbrā! | inumbrāte! |
Futur | 2. Person 2. inumbrāto! 3. Person 3. inumbrāto! | 2. Person 2. inumbrātōte! 3. Person 3. inumbranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inumbrāre |
Perfekt | inumbrāvisse |
Futur | inumbrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inumbrāns, inumbrantis |
Futur | inumbrātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | inumbrandī |
---|---|
Dativ | inumbrandō |
Akkusativ | ad inumbrandum |
Ablativ | inumbrandō |
Supinum
inumbrātum |
inumbrare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- dunkeln, dunkel werdenin-umbrārein-umbrāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inumbrō 2. Person 2. inumbrās 3. Person 3. inumbrat | 1. Person 1. inumbrāmus 2. Person 2. inumbrātis 3. Person 3. inumbrant |
Futur | 1. Person 1. inumbrābō 2. Person 2. inumbrābis 3. Person 3. inumbrābit | 1. Person 1. inumbrābimus 2. Person 2. inumbrābitis 3. Person 3. inumbrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. inumbrābam 2. Person 2. inumbrābās 3. Person 3. inumbrābat | 1. Person 1. inumbrābāmus 2. Person 2. inumbrābātis 3. Person 3. inumbrābant |
Perfekt | 1. Person 1. inumbrāvī 2. Person 2. inumbrāvisti 3. Person 3. inumbrāvit | 1. Person 1. inumbrāvimus 2. Person 2. inumbrāvistis 3. Person 3. inumbrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. inumbrāverō 2. Person 2. inumbrāveris 3. Person 3. inumbrāverit | 1. Person 1. inumbrāverimus 2. Person 2. inumbrāveritis 3. Person 3. inumbrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inumbrāveram 2. Person 2. inumbrāverās 3. Person 3. inumbrāverat | 1. Person 1. inumbrāverāmus 2. Person 2. inumbrāverātis 3. Person 3. inumbrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. inumbrem 2. Person 2. inumbrēs 3. Person 3. inumbret | 1. Person 1. inumbrēmus 2. Person 2. inumbrētis 3. Person 3. inumbrent |
Imperfekt | 1. Person 1. inumbrārem 2. Person 2. inumbrārēs 3. Person 3. inumbrāret | 1. Person 1. inumbrārēmus 2. Person 2. inumbrārētis 3. Person 3. inumbrārent |
Perfekt | 1. Person 1. inumbrāverim 2. Person 2. inumbrāveris 3. Person 3. inumbrāverit | 1. Person 1. inumbrāverimus 2. Person 2. inumbrāveritis 3. Person 3. inumbrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. inumbrāvissem 2. Person 2. inumbrāvissēs 3. Person 3. inumbrāvisset | 1. Person 1. inumbrāvissēmus 2. Person 2. inumbrāvissētis 3. Person 3. inumbrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | inumbrā! | inumbrāte! |
Futur | 2. Person 2. inumbrāto! 3. Person 3. inumbrāto! | 2. Person 2. inumbrātōte! 3. Person 3. inumbranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | inumbrāre |
Perfekt | inumbrāvisse |
Futur | inumbrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | inumbrāns, inumbrantis |
Futur | inumbrātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | inumbrandī |
---|---|
Dativ | inumbrandō |
Akkusativ | ad inumbrandum |
Ablativ | inumbrandō |
Supinum
inumbrātum |