introspicere
<spiciō, spexī, spectum 3.> ||specere||Übersicht aller Übersetzungen
- prüfend betrachten, musternintrō-spicere figurativ, in übertragenem Sinnfigintrō-spicere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. intrōspiciō 2. Person 2. intrōspicis 3. Person 3. intrōspicit | 1. Person 1. intrōspicimus 2. Person 2. intrōspicitis 3. Person 3. intrōspiciunt |
Futur | 1. Person 1. intrōspiciam 2. Person 2. intrōspiciēs 3. Person 3. intrōspiciet | 1. Person 1. intrōspiciēmus 2. Person 2. intrōspiciētis 3. Person 3. intrōspicient |
Imperfekt | 1. Person 1. intrōspiciēbam 2. Person 2. intrōspiciēbās 3. Person 3. intrōspiciēbat | 1. Person 1. intrōspiciēbāmus 2. Person 2. intrōspiciēbātis 3. Person 3. intrōspiciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. intrōspexī 2. Person 2. intrōspexīsti 3. Person 3. intrōspexit | 1. Person 1. intrōspeximus 2. Person 2. intrōspexīstis 3. Person 3. intrōspexērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. intrōspexerō 2. Person 2. intrōspexeris 3. Person 3. intrōspexerit | 1. Person 1. intrōspexerimus 2. Person 2. intrōspexeritis 3. Person 3. intrōspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrōspexeram 2. Person 2. intrōspexerās 3. Person 3. intrōspexerat | 1. Person 1. intrōspexerāmus 2. Person 2. intrōspexerātis 3. Person 3. intrōspexerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. intrōspiciam 2. Person 2. intrōspiciās 3. Person 3. intrōspiciat | 1. Person 1. intrōspiciāmus 2. Person 2. intrōspiciātis 3. Person 3. intrōspiciant |
Imperfekt | 1. Person 1. intrōspicerem 2. Person 2. intrōspicerēs 3. Person 3. intrōspiceret | 1. Person 1. intrōspicerēmus 2. Person 2. intrōspicerētis 3. Person 3. intrōspicerent |
Perfekt | 1. Person 1. intrōspexerim 2. Person 2. intrōspexeris 3. Person 3. intrōspexerit | 1. Person 1. intrōspexerimus 2. Person 2. intrōspexeritis 3. Person 3. intrōspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrōspexīssem 2. Person 2. intrōspexīssēs 3. Person 3. intrōspexīsset | 1. Person 1. intrōspexissēmus 2. Person 2. intrōspexissētis 3. Person 3. intrōspexīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | intrōspice! | intrōspicite! |
Futur | 2. Person 2. intrōspicito! 3. Person 3. intrōspicito! | 2. Person 2. intrōspicitōte! 3. Person 3. intrōspiciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | intrōspicere |
Perfekt | intrōspexīsse |
Futur | intrōspectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | intrōspiciēns, intrōspiciēntis |
Futur | intrōspectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | intrōspiciēndī |
---|---|
Dativ | intrōspiciēndō |
Akkusativ | ad intrōspiciēndum |
Ablativ | intrōspiciēndō |
Supinum
intrōspectum |