introrumpere
<rumpō, rūpī, ruptum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. intrōrumpō 2. Person 2. intrōrumpis 3. Person 3. intrōrumpit | 1. Person 1. intrōrumpimus 2. Person 2. intrōrumpitis 3. Person 3. intrōrumpunt |
Futur | 1. Person 1. intrōrumpam 2. Person 2. intrōrumpes 3. Person 3. intrōrumpet | 1. Person 1. intrōrumpemus 2. Person 2. intrōrumpetis 3. Person 3. intrōrumpent |
Imperfekt | 1. Person 1. intrōrumpebam 2. Person 2. intrōrumpebās 3. Person 3. intrōrumpebat | 1. Person 1. intrōrumpebāmus 2. Person 2. intrōrumpebātis 3. Person 3. intrōrumpebant |
Perfekt | 1. Person 1. intrōrūpī 2. Person 2. intrōrūpisti 3. Person 3. intrōrūpit | 1. Person 1. intrōrūpimus 2. Person 2. intrōrūpistis 3. Person 3. intrōrūpērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. intrōrūperō 2. Person 2. intrōrūperis 3. Person 3. intrōrūperit | 1. Person 1. intrōrūperimus 2. Person 2. intrōrūperitis 3. Person 3. intrōrūperint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrōrūperam 2. Person 2. intrōrūperās 3. Person 3. intrōrūperat | 1. Person 1. intrōrūperāmus 2. Person 2. intrōrūperātis 3. Person 3. intrōrūperant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. intrōrumpam 2. Person 2. intrōrumpās 3. Person 3. intrōrumpat | 1. Person 1. intrōrumpāmus 2. Person 2. intrōrumpātis 3. Person 3. intrōrumpant |
Imperfekt | 1. Person 1. intrōrumperem 2. Person 2. intrōrumperēs 3. Person 3. intrōrumperet | 1. Person 1. intrōrumperēmus 2. Person 2. intrōrumperētis 3. Person 3. intrōrumperent |
Perfekt | 1. Person 1. intrōrūperim 2. Person 2. intrōrūperis 3. Person 3. intrōrūperit | 1. Person 1. intrōrūperimus 2. Person 2. intrōrūperitis 3. Person 3. intrōrūperint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. intrōrūpissem 2. Person 2. intrōrūpissēs 3. Person 3. intrōrūpisset | 1. Person 1. intrōrūpissēmus 2. Person 2. intrōrūpissētis 3. Person 3. intrōrūpissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | intrōrumpe! | intrōrumpite! |
Futur | 2. Person 2. intrōrumpito! 3. Person 3. intrōrumpito! | 2. Person 2. intrōrumpitōte! 3. Person 3. intrōrumpunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | intrōrumpere |
Perfekt | intrōrūpisse |
Futur | intrōruptūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | intrōrumpens, intrōrumpentis |
Futur | intrōruptūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | intrōrumpendī |
---|---|
Dativ | intrōrumpendō |
Akkusativ | ad intrōrumpendum |
Ablativ | intrōrumpendō |
Supinum
intrōruptum |