intexere
<texō, texuī, textum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- verweben, verflechten, einfügen (aliquid alicui rei / in re etwas in etwas, etwas mit etwas)in-texere figurativ, in übertragenem Sinnfigin-texere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- redend einführenin-texere figurativ, in übertragenem Sinnfigin-texere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- umflechten, umgebenin-texere (nachklassischnachkl.) poetischpoetin-texere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intexō 2. Person 2. intexis 3. Person 3. intexit | 1. Person 1. inteximus 2. Person 2. intexitis 3. Person 3. intexunt |
| Futur | 1. Person 1. intexam 2. Person 2. intexes 3. Person 3. intexet | 1. Person 1. intexemus 2. Person 2. intexetis 3. Person 3. intexent |
| Imperfekt | 1. Person 1. intexebam 2. Person 2. intexebās 3. Person 3. intexebat | 1. Person 1. intexebāmus 2. Person 2. intexebātis 3. Person 3. intexebant |
| Perfekt | 1. Person 1. intexuī 2. Person 2. intexuisti 3. Person 3. intexuit | 1. Person 1. intexuimus 2. Person 2. intexuistis 3. Person 3. intexuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. intexuerō 2. Person 2. intexueris 3. Person 3. intexuerit | 1. Person 1. intexuerimus 2. Person 2. intexueritis 3. Person 3. intexuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. intexueram 2. Person 2. intexuerās 3. Person 3. intexuerat | 1. Person 1. intexuerāmus 2. Person 2. intexuerātis 3. Person 3. intexuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intexam 2. Person 2. intexās 3. Person 3. intexat | 1. Person 1. intexāmus 2. Person 2. intexātis 3. Person 3. intexant |
| Imperfekt | 1. Person 1. intexerem 2. Person 2. intexerēs 3. Person 3. intexeret | 1. Person 1. intexerēmus 2. Person 2. intexerētis 3. Person 3. intexerent |
| Perfekt | 1. Person 1. intexuerim 2. Person 2. intexueris 3. Person 3. intexuerit | 1. Person 1. intexuerimus 2. Person 2. intexueritis 3. Person 3. intexuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. intexuissem 2. Person 2. intexuissēs 3. Person 3. intexuisset | 1. Person 1. intexuissēmus 2. Person 2. intexuissētis 3. Person 3. intexuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | intexe! | intexite! |
| Futur | 2. Person 2. intexito! 3. Person 3. intexito! | 2. Person 2. intexitōte! 3. Person 3. intexunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | intexere |
| Perfekt | intexuisse |
| Futur | intextūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | intexens, intexentis |
| Futur | intextūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | intexendī |
|---|---|
| Dativ | intexendō |
| Akkusativ | ad intexendum |
| Ablativ | intexendō |
Supinum
| intextum |