interturbare
<ō, inter-turbare, - 1.>Komödie Com.nachklassisch nachkl.Übersicht aller Übersetzungen
- Verwirrung stiften, Unruhe stifteninter-turbāreinter-turbāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. interturbō 2. Person 2. interturbās 3. Person 3. interturbat | 1. Person 1. interturbāmus 2. Person 2. interturbātis 3. Person 3. interturbant |
Futur | 1. Person 1. interturbābō 2. Person 2. interturbābis 3. Person 3. interturbābit | 1. Person 1. interturbābimus 2. Person 2. interturbābitis 3. Person 3. interturbābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. interturbābam 2. Person 2. interturbābās 3. Person 3. interturbābat | 1. Person 1. interturbābāmus 2. Person 2. interturbābātis 3. Person 3. interturbābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. interturbem 2. Person 2. interturbēs 3. Person 3. interturbet | 1. Person 1. interturbēmus 2. Person 2. interturbētis 3. Person 3. interturbent |
Imperfekt | 1. Person 1. interturbārem 2. Person 2. interturbārēs 3. Person 3. interturbāret | 1. Person 1. interturbārēmus 2. Person 2. interturbārētis 3. Person 3. interturbārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | interturbā! | interturbāte! |
Futur | 2. Person 2. interturbāto! 3. Person 3. interturbāto! | 2. Person 2. interturbātōte! 3. Person 3. interturbanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | interturbāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | interturbāns, interturbantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | interturbandī |
---|---|
Dativ | interturbandō |
Akkusativ | ad interturbandum |
Ablativ | interturbandō |
Supinum
- |