intersistere
<sistō, stitī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- mitten innehalten, absetzeninter-sistere M. Fabius QuintilianusQuint.inter-sistere M. Fabius QuintilianusQuint.
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intersistō 2. Person 2. intersistis 3. Person 3. intersistit | 1. Person 1. intersistimus 2. Person 2. intersistitis 3. Person 3. intersistunt |
| Futur | 1. Person 1. intersistam 2. Person 2. intersistes 3. Person 3. intersistet | 1. Person 1. intersistemus 2. Person 2. intersistetis 3. Person 3. intersistent |
| Imperfekt | 1. Person 1. intersistebam 2. Person 2. intersistebās 3. Person 3. intersistebat | 1. Person 1. intersistebāmus 2. Person 2. intersistebātis 3. Person 3. intersistebant |
| Perfekt | 1. Person 1. interstitī 2. Person 2. interstitisti 3. Person 3. interstitit | 1. Person 1. interstitimus 2. Person 2. interstitistis 3. Person 3. interstitērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. interstiterō 2. Person 2. interstiteris 3. Person 3. interstiterit | 1. Person 1. interstiterimus 2. Person 2. interstiteritis 3. Person 3. interstiterint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. interstiteram 2. Person 2. interstiterās 3. Person 3. interstiterat | 1. Person 1. interstiterāmus 2. Person 2. interstiterātis 3. Person 3. interstiterant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. intersistam 2. Person 2. intersistās 3. Person 3. intersistat | 1. Person 1. intersistāmus 2. Person 2. intersistātis 3. Person 3. intersistant |
| Imperfekt | 1. Person 1. intersisterem 2. Person 2. intersisterēs 3. Person 3. intersisteret | 1. Person 1. intersisterēmus 2. Person 2. intersisterētis 3. Person 3. intersisterent |
| Perfekt | 1. Person 1. interstiterim 2. Person 2. interstiteris 3. Person 3. interstiterit | 1. Person 1. interstiterimus 2. Person 2. interstiteritis 3. Person 3. interstiterint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. interstitissem 2. Person 2. interstitissēs 3. Person 3. interstitisset | 1. Person 1. interstitissēmus 2. Person 2. interstitissētis 3. Person 3. interstitissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | intersiste! | intersistite! |
| Futur | 2. Person 2. intersistito! 3. Person 3. intersistito! | 2. Person 2. intersistitōte! 3. Person 3. intersistunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | intersistere |
| Perfekt | interstitisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | intersistens, intersistentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | intersistendī |
|---|---|
| Dativ | intersistendō |
| Akkusativ | ad intersistendum |
| Ablativ | intersistendō |
Supinum
| - |