intersecare
<secō, secuī, sectum 1.> (spätlateinischspätl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. intersecō 2. Person 2. intersecās 3. Person 3. intersecat | 1. Person 1. intersecāmus 2. Person 2. intersecātis 3. Person 3. intersecant |
Futur | 1. Person 1. intersecābō 2. Person 2. intersecābis 3. Person 3. intersecābit | 1. Person 1. intersecābimus 2. Person 2. intersecābitis 3. Person 3. intersecābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. intersecābam 2. Person 2. intersecābās 3. Person 3. intersecābat | 1. Person 1. intersecābāmus 2. Person 2. intersecābātis 3. Person 3. intersecābant |
Perfekt | 1. Person 1. intersecuī 2. Person 2. intersecuisti 3. Person 3. intersecuit | 1. Person 1. intersecuimus 2. Person 2. intersecuistis 3. Person 3. intersecuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. intersecuerō 2. Person 2. intersecueris 3. Person 3. intersecuerit | 1. Person 1. intersecuerimus 2. Person 2. intersecueritis 3. Person 3. intersecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. intersecueram 2. Person 2. intersecuerās 3. Person 3. intersecuerat | 1. Person 1. intersecuerāmus 2. Person 2. intersecuerātis 3. Person 3. intersecuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. intersecem 2. Person 2. intersecēs 3. Person 3. intersecet | 1. Person 1. intersecēmus 2. Person 2. intersecētis 3. Person 3. intersecent |
Imperfekt | 1. Person 1. intersecārem 2. Person 2. intersecārēs 3. Person 3. intersecāret | 1. Person 1. intersecārēmus 2. Person 2. intersecārētis 3. Person 3. intersecārent |
Perfekt | 1. Person 1. intersecuerim 2. Person 2. intersecueris 3. Person 3. intersecuerit | 1. Person 1. intersecuerimus 2. Person 2. intersecueritis 3. Person 3. intersecuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. intersecuissem 2. Person 2. intersecuissēs 3. Person 3. intersecuisset | 1. Person 1. intersecuissēmus 2. Person 2. intersecuissētis 3. Person 3. intersecuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | intersecā! | intersecāte! |
Futur | 2. Person 2. intersecāto! 3. Person 3. intersecāto! | 2. Person 2. intersecātōte! 3. Person 3. intersecanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | intersecāre |
Perfekt | intersecuisse |
Futur | intersectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | intersecāns, intersecantis |
Futur | intersectūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | intersecandī |
---|---|
Dativ | intersecandō |
Akkusativ | ad intersecandum |
Ablativ | intersecandō |
Supinum
intersectum |