interscindere
<scindō, scidī, scissum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. interscindō 2. Person 2. interscindis 3. Person 3. interscindit | 1. Person 1. interscindimus 2. Person 2. interscinditis 3. Person 3. interscindunt |
Futur | 1. Person 1. interscindam 2. Person 2. interscindes 3. Person 3. interscindet | 1. Person 1. interscindemus 2. Person 2. interscindetis 3. Person 3. interscindent |
Imperfekt | 1. Person 1. interscindebam 2. Person 2. interscindebās 3. Person 3. interscindebat | 1. Person 1. interscindebāmus 2. Person 2. interscindebātis 3. Person 3. interscindebant |
Perfekt | 1. Person 1. interscidī 2. Person 2. interscidisti 3. Person 3. interscidit | 1. Person 1. interscidimus 2. Person 2. interscidistis 3. Person 3. interscidērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. intersciderō 2. Person 2. interscideris 3. Person 3. intersciderit | 1. Person 1. intersciderimus 2. Person 2. interscideritis 3. Person 3. intersciderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. interscideram 2. Person 2. intersciderās 3. Person 3. intersciderat | 1. Person 1. intersciderāmus 2. Person 2. intersciderātis 3. Person 3. intersciderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. interscindam 2. Person 2. interscindās 3. Person 3. interscindat | 1. Person 1. interscindāmus 2. Person 2. interscindātis 3. Person 3. interscindant |
Imperfekt | 1. Person 1. interscinderem 2. Person 2. interscinderēs 3. Person 3. interscinderet | 1. Person 1. interscinderēmus 2. Person 2. interscinderētis 3. Person 3. interscinderent |
Perfekt | 1. Person 1. intersciderim 2. Person 2. interscideris 3. Person 3. intersciderit | 1. Person 1. intersciderimus 2. Person 2. interscideritis 3. Person 3. intersciderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. interscidissem 2. Person 2. interscidissēs 3. Person 3. interscidisset | 1. Person 1. interscidissēmus 2. Person 2. interscidissētis 3. Person 3. interscidissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | interscinde! | interscindite! |
Futur | 2. Person 2. interscindito! 3. Person 3. interscindito! | 2. Person 2. interscinditōte! 3. Person 3. interscindunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | interscindere |
Perfekt | interscidisse |
Futur | interscissūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | interscindens, interscindentis |
Futur | interscissūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | interscindendī |
---|---|
Dativ | interscindendō |
Akkusativ | ad interscindendum |
Ablativ | interscindendō |
Supinum
interscissum |