interlucere
<lūceō, lūxī, - 2.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- durchsichtig seininter-lūcēreinter-lūcēre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. interlūcēō 2. Person 2. interlūcēs 3. Person 3. interlūcēt | 1. Person 1. interlūcēmus 2. Person 2. interlūcētis 3. Person 3. interlūcēnt |
Futur | 1. Person 1. interlūcēbō 2. Person 2. interlūcēbis 3. Person 3. interlūcēbit | 1. Person 1. interlūcēbimus 2. Person 2. interlūcēbitis 3. Person 3. interlūcēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. interlūcēbam 2. Person 2. interlūcēbās 3. Person 3. interlūcēbat | 1. Person 1. interlūcēbāmus 2. Person 2. interlūcēbātis 3. Person 3. interlūcēbant |
Perfekt | 1. Person 1. interlūxī 2. Person 2. interlūxisti 3. Person 3. interlūxit | 1. Person 1. interlūximus 2. Person 2. interlūxistis 3. Person 3. interlūxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. interluxerō 2. Person 2. interlūxeris 3. Person 3. interlūxerit | 1. Person 1. interlūxerimus 2. Person 2. interlūxeritis 3. Person 3. interlūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. interlūxeram 2. Person 2. interlūxerās 3. Person 3. interlūxerat | 1. Person 1. interlūxerāmus 2. Person 2. interlūxerātis 3. Person 3. interlūxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. interlūcēam 2. Person 2. interlūcēās 3. Person 3. interlūcēat | 1. Person 1. interlūcēāmus 2. Person 2. interlūcēātis 3. Person 3. interlūcēant |
Imperfekt | 1. Person 1. interlūcērem 2. Person 2. interlūcērēs 3. Person 3. interlūcēret | 1. Person 1. interlūcērēmus 2. Person 2. interlūcērētis 3. Person 3. interlūcērent |
Perfekt | 1. Person 1. interlūxerim 2. Person 2. interlūxeris 3. Person 3. interlūxerit | 1. Person 1. interlūxerimus 2. Person 2. interlūxeritis 3. Person 3. interlūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. interlūxissem 2. Person 2. interluxissēs 3. Person 3. interlūxisset | 1. Person 1. interlūxissēmus 2. Person 2. interlūxissētis 3. Person 3. interlūxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | interlūcē! | interlūcēte! |
Futur | 2. Person 2. interlūcēto! 3. Person 3. interlūcēto! | 2. Person 2. interlūcētōte! 3. Person 3. interlūcēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | interlūcēre |
Perfekt | interlūxisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | interlūcēns, interlūcēntis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | interlūcēndī |
---|---|
Dativ | interlūcēndō |
Akkusativ | ad interlūcēndum |
Ablativ | interlūcēndō |
Supinum
- |