insusurrare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnsusurrō 2. Person 2. īnsusurrās 3. Person 3. īnsusurrat | 1. Person 1. īnsusurrāmus 2. Person 2. īnsusurrātis 3. Person 3. īnsusurrant |
| Futur | 1. Person 1. īnsusurrābō 2. Person 2. īnsusurrābis 3. Person 3. īnsusurrābit | 1. Person 1. īnsusurrābimus 2. Person 2. īnsusurrābitis 3. Person 3. īnsusurrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnsusurrābam 2. Person 2. īnsusurrābās 3. Person 3. īnsusurrābat | 1. Person 1. īnsusurrābāmus 2. Person 2. īnsusurrābātis 3. Person 3. īnsusurrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. īnsusurrāvī 2. Person 2. īnsusurrāvisti 3. Person 3. īnsusurrāvit | 1. Person 1. īnsusurrāvimus 2. Person 2. īnsusurrāvistis 3. Person 3. īnsusurrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. īnsusurrāverō 2. Person 2. īnsusurrāveris 3. Person 3. īnsusurrāverit | 1. Person 1. īnsusurrāverimus 2. Person 2. īnsusurrāveritis 3. Person 3. īnsusurrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsusurrāveram 2. Person 2. īnsusurrāverās 3. Person 3. īnsusurrāverat | 1. Person 1. īnsusurrāverāmus 2. Person 2. īnsusurrāverātis 3. Person 3. īnsusurrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnsusurrem 2. Person 2. īnsusurrēs 3. Person 3. īnsusurret | 1. Person 1. īnsusurrēmus 2. Person 2. īnsusurrētis 3. Person 3. īnsusurrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnsusurrārem 2. Person 2. īnsusurrārēs 3. Person 3. īnsusurrāret | 1. Person 1. īnsusurrārēmus 2. Person 2. īnsusurrārētis 3. Person 3. īnsusurrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. īnsusurrāverim 2. Person 2. īnsusurrāveris 3. Person 3. īnsusurrāverit | 1. Person 1. īnsusurrāverimus 2. Person 2. īnsusurrāveritis 3. Person 3. īnsusurrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsusurrāvissem 2. Person 2. īnsusurrāvissēs 3. Person 3. īnsusurrāvisset | 1. Person 1. īnsusurrāvissēmus 2. Person 2. īnsusurrāvissētis 3. Person 3. īnsusurrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | īnsusurrā! | īnsusurrāte! |
| Futur | 2. Person 2. īnsusurrāto! 3. Person 3. īnsusurrāto! | 2. Person 2. īnsusurrātōte! 3. Person 3. īnsusurranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | īnsusurrāre |
| Perfekt | īnsusurrāvisse |
| Futur | īnsusurrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | īnsusurrāns, īnsusurrantis |
| Futur | īnsusurrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | īnsusurrandī |
|---|---|
| Dativ | īnsusurrandō |
| Akkusativ | ad īnsusurrandum |
| Ablativ | īnsusurrandō |
Supinum
| īnsusurrātum |