inspectare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||inspicere||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnspectō 2. Person 2. īnspectās 3. Person 3. īnspectat | 1. Person 1. īnspectāmus 2. Person 2. īnspectātis 3. Person 3. īnspectant |
Futur | 1. Person 1. īnspectābō 2. Person 2. īnspectābis 3. Person 3. īnspectābit | 1. Person 1. īnspectābimus 2. Person 2. īnspectābitis 3. Person 3. īnspectābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnspectābam 2. Person 2. īnspectābās 3. Person 3. īnspectābat | 1. Person 1. īnspectābāmus 2. Person 2. īnspectābātis 3. Person 3. īnspectābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnspectāvī 2. Person 2. īnspectāvisti 3. Person 3. īnspectāvit | 1. Person 1. īnspectāvimus 2. Person 2. īnspectāvistis 3. Person 3. īnspectāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnspectāverō 2. Person 2. īnspectāveris 3. Person 3. īnspectāverit | 1. Person 1. īnspectāverimus 2. Person 2. īnspectāveritis 3. Person 3. īnspectāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnspectāveram 2. Person 2. īnspectāverās 3. Person 3. īnspectāverat | 1. Person 1. īnspectāverāmus 2. Person 2. īnspectāverātis 3. Person 3. īnspectāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnspectem 2. Person 2. īnspectēs 3. Person 3. īnspectet | 1. Person 1. īnspectēmus 2. Person 2. īnspectētis 3. Person 3. īnspectent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnspectārem 2. Person 2. īnspectārēs 3. Person 3. īnspectāret | 1. Person 1. īnspectārēmus 2. Person 2. īnspectārētis 3. Person 3. īnspectārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnspectāverim 2. Person 2. īnspectāveris 3. Person 3. īnspectāverit | 1. Person 1. īnspectāverimus 2. Person 2. īnspectāveritis 3. Person 3. īnspectāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnspectāvissem 2. Person 2. īnspectāvissēs 3. Person 3. īnspectāvisset | 1. Person 1. īnspectāvissēmus 2. Person 2. īnspectāvissētis 3. Person 3. īnspectāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnspectā! | īnspectāte! |
Futur | 2. Person 2. īnspectāto! 3. Person 3. īnspectāto! | 2. Person 2. īnspectātōte! 3. Person 3. īnspectanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnspectāre |
Perfekt | īnspectāvisse |
Futur | īnspectātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnspectāns, īnspectantis |
Futur | īnspectātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnspectandī |
---|---|
Dativ | īnspectandō |
Akkusativ | ad īnspectandum |
Ablativ | īnspectandō |
Supinum
īnspectātum |
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnspectō 2. Person 2. īnspectās 3. Person 3. īnspectat | 1. Person 1. īnspectāmus 2. Person 2. īnspectātis 3. Person 3. īnspectant |
Futur | 1. Person 1. īnspectābō 2. Person 2. īnspectābis 3. Person 3. īnspectābit | 1. Person 1. īnspectābimus 2. Person 2. īnspectābitis 3. Person 3. īnspectābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. īnspectābam 2. Person 2. īnspectābās 3. Person 3. īnspectābat | 1. Person 1. īnspectābāmus 2. Person 2. īnspectābātis 3. Person 3. īnspectābant |
Perfekt | 1. Person 1. īnspectāvī 2. Person 2. īnspectāvisti 3. Person 3. īnspectāvit | 1. Person 1. īnspectāvimus 2. Person 2. īnspectāvistis 3. Person 3. īnspectāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnspectāverō 2. Person 2. īnspectāveris 3. Person 3. īnspectāverit | 1. Person 1. īnspectāverimus 2. Person 2. īnspectāveritis 3. Person 3. īnspectāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnspectāveram 2. Person 2. īnspectāverās 3. Person 3. īnspectāverat | 1. Person 1. īnspectāverāmus 2. Person 2. īnspectāverātis 3. Person 3. īnspectāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnspectem 2. Person 2. īnspectēs 3. Person 3. īnspectet | 1. Person 1. īnspectēmus 2. Person 2. īnspectētis 3. Person 3. īnspectent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnspectārem 2. Person 2. īnspectārēs 3. Person 3. īnspectāret | 1. Person 1. īnspectārēmus 2. Person 2. īnspectārētis 3. Person 3. īnspectārent |
Perfekt | 1. Person 1. īnspectāverim 2. Person 2. īnspectāveris 3. Person 3. īnspectāverit | 1. Person 1. īnspectāverimus 2. Person 2. īnspectāveritis 3. Person 3. īnspectāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnspectāvissem 2. Person 2. īnspectāvissēs 3. Person 3. īnspectāvisset | 1. Person 1. īnspectāvissēmus 2. Person 2. īnspectāvissētis 3. Person 3. īnspectāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnspectā! | īnspectāte! |
Futur | 2. Person 2. īnspectāto! 3. Person 3. īnspectāto! | 2. Person 2. īnspectātōte! 3. Person 3. īnspectanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnspectāre |
Perfekt | īnspectāvisse |
Futur | īnspectātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnspectāns, īnspectantis |
Futur | īnspectātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnspectandī |
---|---|
Dativ | īnspectandō |
Akkusativ | ad īnspectandum |
Ablativ | īnspectandō |
Supinum
īnspectātum |