insimulare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- beschuldigen, verdächtigen (alicuius rei einer Sache)īn-simulāreīn-simulāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnsimulō 2. Person 2. īnsimulās 3. Person 3. īnsimulat | 1. Person 1. īnsimulāmus 2. Person 2. īnsimulātis 3. Person 3. īnsimulant |
| Futur | 1. Person 1. īnsimulābō 2. Person 2. īnsimulābis 3. Person 3. īnsimulābit | 1. Person 1. īnsimulābimus 2. Person 2. īnsimulābitis 3. Person 3. īnsimulābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnsimulābam 2. Person 2. īnsimulābās 3. Person 3. īnsimulābat | 1. Person 1. īnsimulābāmus 2. Person 2. īnsimulābātis 3. Person 3. īnsimulābant |
| Perfekt | 1. Person 1. īnsimulāvī 2. Person 2. īnsimulāvisti 3. Person 3. īnsimulāvit | 1. Person 1. īnsimulāvimus 2. Person 2. īnsimulāvistis 3. Person 3. īnsimulāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. īnsimulāverō 2. Person 2. īnsimulāveris 3. Person 3. īnsimulāverit | 1. Person 1. īnsimulāverimus 2. Person 2. īnsimulāveritis 3. Person 3. īnsimulāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsimulāveram 2. Person 2. īnsimulāverās 3. Person 3. īnsimulāverat | 1. Person 1. īnsimulāverāmus 2. Person 2. īnsimulāverātis 3. Person 3. īnsimulāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. īnsimulem 2. Person 2. īnsimulēs 3. Person 3. īnsimulet | 1. Person 1. īnsimulēmus 2. Person 2. īnsimulētis 3. Person 3. īnsimulent |
| Imperfekt | 1. Person 1. īnsimulārem 2. Person 2. īnsimulārēs 3. Person 3. īnsimulāret | 1. Person 1. īnsimulārēmus 2. Person 2. īnsimulārētis 3. Person 3. īnsimulārent |
| Perfekt | 1. Person 1. īnsimulāverim 2. Person 2. īnsimulāveris 3. Person 3. īnsimulāverit | 1. Person 1. īnsimulāverimus 2. Person 2. īnsimulāveritis 3. Person 3. īnsimulāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsimulāvissem 2. Person 2. īnsimulāvissēs 3. Person 3. īnsimulāvisset | 1. Person 1. īnsimulāvissēmus 2. Person 2. īnsimulāvissētis 3. Person 3. īnsimulāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | īnsimulā! | īnsimulāte! |
| Futur | 2. Person 2. īnsimulāto! 3. Person 3. īnsimulāto! | 2. Person 2. īnsimulātōte! 3. Person 3. īnsimulanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | īnsimulāre |
| Perfekt | īnsimulāvisse |
| Futur | īnsimulātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | īnsimulāns, īnsimulantis |
| Futur | īnsimulātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | īnsimulandī |
|---|---|
| Dativ | īnsimulandō |
| Akkusativ | ad īnsimulandum |
| Ablativ | īnsimulandō |
Supinum
| īnsimulātum |
