insanire
<iō, iī īvī, ītum 4.> ||insanus||Übersicht aller Übersetzungen
- wahnsinnig sein auch von Sachenīnsānīreīnsānīre
- begeistert sein (in re in etwas, bei etwas)īnsānīreīnsānīre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsānīō 2. Person 2. īnsānīs 3. Person 3. īnsānīt | 1. Person 1. īnsānīmus 2. Person 2. īnsānītis 3. Person 3. īnsānīunt |
Futur | 1. Person 1. īnsānīam 2. Person 2. īnsānīes 3. Person 3. īnsānīet | 1. Person 1. īnsānīemus 2. Person 2. īnsānīetis 3. Person 3. īnsānīent |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsānīebam 2. Person 2. īnsānīebās 3. Person 3. īnsānīebat | 1. Person 1. īnsānīebāmus 2. Person 2. īnsānīebātis 3. Person 3. īnsānīebant |
Perfekt | 1. Person 1. īnsānīvī 2. Person 2. īnsānīvisti 3. Person 3. īnsānīvit | 1. Person 1. īnsānīvimus 2. Person 2. īnsānīvistis 3. Person 3. īnsānīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. īnsānīverō 2. Person 2. īnsānīveris 3. Person 3. īnsānīverit | 1. Person 1. īnsānīverimus 2. Person 2. īnsānīveritis 3. Person 3. īnsānīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsānīveram 2. Person 2. īnsānīverās 3. Person 3. īnsānīverat | 1. Person 1. īnsānīverāmus 2. Person 2. īnsānīverātis 3. Person 3. īnsānīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. īnsānīam 2. Person 2. īnsānīās 3. Person 3. īnsānīat | 1. Person 1. īnsānīāmus 2. Person 2. īnsānīātis 3. Person 3. īnsānīant |
Imperfekt | 1. Person 1. īnsānīrem 2. Person 2. īnsānīrēs 3. Person 3. īnsānīret | 1. Person 1. īnsānīrēmus 2. Person 2. īnsānīrētis 3. Person 3. īnsānīrent |
Perfekt | 1. Person 1. īnsānīverim 2. Person 2. īnsānīveris 3. Person 3. īnsānīverit | 1. Person 1. īnsānīverimus 2. Person 2. īnsānīveritis 3. Person 3. īnsānīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. īnsānīvissem 2. Person 2. īnsānīvissēs 3. Person 3. īnsānīvisset | 1. Person 1. īnsānīvissēmus 2. Person 2. īnsānīvissētis 3. Person 3. īnsānīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | īnsānī! | īnsānīte! |
Futur | 2. Person 2. īnsānīto! 3. Person 3. īnsānīto! | 2. Person 2. īnsānītōte! 3. Person 3. īnsānīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | īnsānīre |
Perfekt | īnsānīvisse |
Futur | īnsānītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | īnsānīens, īnsānīentis |
Futur | īnsānītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | īnsānīendī |
---|---|
Dativ | īnsānīendō |
Akkusativ | ad īnsānīendum |
Ablativ | īnsānīendō |
Supinum
īnsānītum |