innovare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. innovō 2. Person 2. innovās 3. Person 3. innovat | 1. Person 1. innovāmus 2. Person 2. innovātis 3. Person 3. innovant |
| Futur | 1. Person 1. innovābō 2. Person 2. innovābis 3. Person 3. innovābit | 1. Person 1. innovābimus 2. Person 2. innovābitis 3. Person 3. innovābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. innovābam 2. Person 2. innovābās 3. Person 3. innovābat | 1. Person 1. innovābāmus 2. Person 2. innovābātis 3. Person 3. innovābant |
| Perfekt | 1. Person 1. innovāvī 2. Person 2. innovāvisti 3. Person 3. innovāvit | 1. Person 1. innovāvimus 2. Person 2. innovāvistis 3. Person 3. innovāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. innovāverō 2. Person 2. innovāveris 3. Person 3. innovāverit | 1. Person 1. innovāverimus 2. Person 2. innovāveritis 3. Person 3. innovāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. innovāveram 2. Person 2. innovāverās 3. Person 3. innovāverat | 1. Person 1. innovāverāmus 2. Person 2. innovāverātis 3. Person 3. innovāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. innovem 2. Person 2. innovēs 3. Person 3. innovet | 1. Person 1. innovēmus 2. Person 2. innovētis 3. Person 3. innovent |
| Imperfekt | 1. Person 1. innovārem 2. Person 2. innovārēs 3. Person 3. innovāret | 1. Person 1. innovārēmus 2. Person 2. innovārētis 3. Person 3. innovārent |
| Perfekt | 1. Person 1. innovāverim 2. Person 2. innovāveris 3. Person 3. innovāverit | 1. Person 1. innovāverimus 2. Person 2. innovāveritis 3. Person 3. innovāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. innovāvissem 2. Person 2. innovāvissēs 3. Person 3. innovāvisset | 1. Person 1. innovāvissēmus 2. Person 2. innovāvissētis 3. Person 3. innovāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | innovā! | innovāte! |
| Futur | 2. Person 2. innovāto! 3. Person 3. innovāto! | 2. Person 2. innovātōte! 3. Person 3. innovanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | innovāre |
| Perfekt | innovāvisse |
| Futur | innovātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | innovāns, innovantis |
| Futur | innovātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | innovandī |
|---|---|
| Dativ | innovandō |
| Akkusativ | ad innovandum |
| Ablativ | innovandō |
Supinum
| innovātum |